Την Παρασκευή 29 Μαρτίου το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας θα εκδώσει την απόφασή του για την υπόθεση της σεξουαλικής κακοποίησης της 12χρονης από τα Σεπόλια.
Δύο ημέρες πριν την απόφαση, η Επιτροπή Αλληλεγγύης στην 12χρονη δημοσίευσε γράμμα του παιδιού το οποίο διαβάστηκε από την αδερφή της σε εκδήλωση.
«Η τιμωρία μου όμως δεν έχει τελειώσει. Οι εφιάλτες μου είναι ακόμα εδώ. Όχι τη μαμά μου», γράφει η 12χρονη. Εύχεται «να μην είχε εμφανιστεί ποτέ αυτό το τέρας μπροστά μου» και ζητάει «συγγνώμη που δε μίλησα από την αρχή… φοβόμουν πολύ».
«Θέλω να σας πω κάτι κυρία εισαγγελέα: όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που έχετε στα χέρια σας ήταν όλα μια πλάκα; Αυτό θέλετε να μου πείτε μετά από όλα αυτά που πέρασα;», συνεχίζει.
Η 12χρονη ζητά από το δικαστήριο να πιστέψουν τη μητέρα της και τονίζει πως είναι αθώα. «Εγώ φταίω, εγώ φταίω που δεν σας μίλησα νωρίς. Όχι η μαμά μου», γράφει το κοριτσάκι.
Ολόκληρο το γράμμα της 12χρονης:
«Είμαι η … (12χρονη) και θέλω να σας εκφράσω μια τελευταία φορά τα συναισθήματα μου.
Ακούστε με σας παρακαλώ, ακούστε με. Εσείς ήσασταν η λύτρωση μου, η βοήθεια που περίμενα τόσο καιρό μέσα στον εφιάλτη που ζούσα. Σας εμπιστεύτηκα, σας μίλησα… περίμενα τη βοήθεια σας για να μην περάσει κανένα άλλο παιδί όσα πέρασα εγώ.
Η τιμωρία μου όμως δεν έχει τελειώσει. Οι εφιάλτες μου είναι ακόμα εδώ.
Όχι τη μαμά μου.
Πήγαινα στην πλατεία με το ποδήλατο μου, όπως όλα τα παιδιά της γειτονιάς. Μακάρι να μην είχε εμφανιστεί ποτέ αυτό το τέρας μπροστά μου. Όμως εμφανίστηκε.
Σας ζητώ συγγνώμη που δε μίλησα από την αρχή… φοβόμουν πολύ. Ήρθε η ώρα όμως, ήρθε η λύτρωση μου, ήρθατε εσείς. Πίστεψα ότι τελείωσαν οι εφιάλτες μου και ξαφνικά:
Πού είναι η μαμά μου;
Γιατί τη μαμά μου;
Πού είναι τα αδέλφια μου;
Πού είναι η οικογένεια μου;
Γιατί με αφήσατε μόνη μου;
Εγώ φταίω, εγώ φταίω που δε σας μίλησα νωρίς.
Όχι η μαμά μου.
Θέλω να σταματήσουν οι εφιάλτες μου εδώ.
Τα Χριστούγεννα δεν με άφησαν ούτε τη μαμά μου να δω.
Θέλω να σας πω κάτι κυρία εισαγγελέα: όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που έχετε στα χέρια σας ήταν όλα μια πλάκα; Αυτό θέλετε να μου πείτε μετά από όλα αυτά που πέρασα;
Αυτό που ζητάω από το δικαστήριο και από τον κύριο πρόεδρο, τους δικαστές και τους ενόρκους είναι να με πιστέψουν ότι η μητέρα μου δε γνώριζε τίποτα από όλα αυτά που έκανα και όχι ότι στα μισά λέω αλήθεια και στη μαμά μου λέω ψέματα.
Η μαμά μου είναι αθώα και θα το λέω συνέχεια μέχρι να το καταλάβουν όλοι»
