Η αθλητική παιδεία είναι σχεδόν ανύπαρκτη στην χώρα μας. Μεγαλώνοντας μαθαίνουμε ότι οι αντίπαλοι είναι εχθροί, ότι πρέπει να κερδίζουμε με κάθε τρόπο και ότι όταν χάνουμε κάποιος φταίει. Η Αθλητική αγωγή δεν υπάρχει ούτε ως ανέκδοτο στα σχολεία ή στα σπίτια μας, σύμφωνα με τον ηθοποιό Μάριο Αθανασίου. Ολοκληρο το άρθρο του για το protothema.gr, έχει ως εξής:
«Ας ανακαλύψουμε την Αμερική.
Η οπαδική βία υπάρχει χρόνια στην Ελλάδα και τα τελευταία χρόνια έχει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Κάτι το οποίο γνωρίζουν όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές: Πρόεδροι, Πολιτεία και Αστυνομία.
Οι αιτίες είναι γνωστές και οι ευθύνες επίσης. Βασική αιτία είναι η φτώχεια. Η οικονομική ασφυξία, η ανεργία και το αβέβαιο μέλλον σπρώχνει μερίδα νέων σε παραβατικη και βίαιη δραστηριότητα είτε ως αντίδραση είτε ως «λύση».
Οργανώνεται ο νέος που δεν έχει τίποτα να χάσει σε ομάδες- συμμορίες που μπορούν να του δώσουν χρήματα, νόημα ύπαρξης, ή τρόπο αντίδρασης. Σε ολες τις χωρες που υπάρχει μεγαλο ποσοστο φτώχειας υπάρχει υψηλο ποσοστο εγκληματικοτητας. Η πρώτη λοιπόν και κύρια ευθύνη βαραίνει την Πολιτεία για την φτώχεια (δεν ειναι φυσικό φαινόμενο!). Και γιατι δεν έχει φροντίσει παρα την φτώχεια οι νεοι να εχουν ενα δίχτυ προστασιας και ασφάλειας ώστε να έχουν την πιθανότητα να διεκδικήσουν το μέλλον που επιθυμούν.
Δεύτερο είναι αθλητική παιδεία η οποία είναι σχεδόν ανύπαρκτη στην χώρα μας. Μεγαλώνοντας μαθαίνουμε ότι οι αντίπαλοι είναι εχθροί, ότι πρέπει να κερδίζουμε με κάθε τρόπο και ότι όταν χάνουμε κάποιος φταίει. Οι πρόεδροι μιλάνε με αυτό το τρόπο, οι προπονητές, οι παίχτες και οι γονείς που βλέπουν τα παιδιά τους να παίζουν μπάλα. Αθλητική αγωγή δεν υπάρχει ούτε ως ανέκδοτο στα σχολεία ή στα σπίτια μας. Πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα, απαξιωνονται ως γραφικά. Αυτή είναι ευθύνη όλων. Και της πολιτείας και των παραγόντων του αθλητισμού και της οικογένειας.
Τρίτον είναι η έλλειψη ενός σχεδίου και μιας σειράς μέτρων για την εξυγίανση του αθλητισμού. Από τα γεγονότα στη Λαυρίου το 2007 και τον νεκρό οπαδό του παναθηναικου έπρεπε να είχε τεθεί σε ισχύ σχέδιο εξυγίανσης. Τι είναι οι σύνδεσμοι; από ποιους αποτελούνται; από που συντηρούνται; τι ρόλο παίζουν οι πρόεδροι των ομάδων τους; είναι ηθικοί αυτουργοί με την ανοχή τους τους, τις δηλώσεις και οικονομική ενίσχυση τους; οι δημοσιογράφοι που εργαζονται σε εφημερίδες ιδιοκτησίας τους είναι ηθικοί αυτουργοί με τα οπαδικα άρθρα ή πρωτοσέλιδα; Υπάρχουν παράγοντες ή οπαδοί με ποινικό μητρώο που εμπλέκονται στον αθλητισμό; Το τεκμήριο ισχύει για τον μικρομεσαίο επιχειρηματία αλλά όχι για τον πρόεδρο μίας ΠΑΕ που έχει καταφανέστατα λιγότερα έσοδα από έξοδα.
Τα γήπεδα είναι άδεια, το ποδοσφαιρικό επίπεδο είναι χείριστο, τα σκάνδαλα στοιχηματισμού μεγάλα και το προϊόν σε ανυπαρξία. Το ποδόσφαιρο έχει καταντήσει ένα μαφιοζικο club για λίγους. Με αμφιλεγομενους γραφικούς προέδρους, να προσπαθούν να πάρουν την διοίκηση της ΕΠΟ, να ελέγξουν το σύστημα, να φτιάξουν τον ιδιωτικό στρατό, και να χειραγωγουν αγώνες με ελεγχόμενους διαιτητές και ελεγχόμενους φιλάθλους. Αν αυτό συμβαίνει στο προβεβλημενο ποδόσφαιρο φανταστειτε τον υπόλοιπο αφανή αθλητισμό.
Αυτή είναι ευθύνη της πολιτείας. Αυτό είναι ευθύνη του κράτους που σέβεται την έννοια του αθλητισμού και της παιδείας. Αλλά αυτό για να γίνει πρέπει να έχεις ισχυρό κράτος που θα επιβάλει τις αξίες και τους νόμους σε αυτούς τους προέδρους οχι να τους παρακαλάς να μη σε βρίζουν! Να τους δώσεις να καταλάβουν ότι το σχέδιο σου βοηθάει πραγματικά την κοινωνία, τον αθλητισμό και κατ επέκταση το προϊόν τους και όχι να τους γλύφεις!
Αν μετά από όλα αυτά, τα «ισχυρά» σου μέτρα είναι να φύγουν οι οπαδοί από τα γήπεδα, κρύβεσαι για άλλη μια φορά. Αντί για την λύση διαλέγεις την διαχείριση. Αντί για προστασία του αθλήματος διαλέγεις την προστασία της εικόνας σου. Η κυβέρνηση διαλέγει σαν στρουθοκαμηλος να βάλει το κεφάλι στο χώμα, αλλά ας θυμάται ότι το λιοντάρι είναι ακόμα εκεί.»
Πηγή: Πρώτο Θέμα
