Η ζωγραφιά της Τζωρτζίνας με την κούνια-κρεμάλα και η αλήθεια για τα σκοτεινά συναισθήματα του παιδιού που “είδε” η παιδοψυχολόγος Χριστίνα Μπογιατζή. Οι εξελίξεις στην υπόθεση της Πάτρας έχουν προκαλέσει σοκ στο πανελλήνιο με την μητέρα των τριών παιδιών, Ρούλα Πισπιρίγκου να κατηγορείται για την δολοφονία της 9χρονης Τζωρτζίνας.
Πρόκειται για το χειρότερο σενάριο το οποίο δεν χωρά ο ανθρώπινος νους αν και οι επιστήμονες “έβλεπαν” σημάδια από την πρώτη στιγμή. Πριν από λίγες ημέρες, μεγάλη αίσθηση είχε προκαλέσει η ερμηνεία που είχε δώσει η παιδοψυχολόγος Χριστίνα Μπογιατζή σε δύο ζωγραφιές της μικρής Τζωρτζίνας.
Η παιδοψυχολόγος, από προσωπικό και επαγγελματικό ενδιαφέρον για την υπόθεση, είχε προχωρήσει σε μία αναλυτική περιγραφή για τα συναισθήματα της Τζωρτζίνας που εκφράστηκαν μέσα από τις ζωγραφιές της. Η ερμηνεία της είχε πραγματικά προκαλέσει μεγάλη αίσθηση αλλά και την αντίδραση τότε της ίδιας της Ρούλας Πισπιρίγκου.
“Δυστυχώς ήμουν πολύ σίγουρη από την αρχή” δήλωσε μιλώντας στον Alpha η Χριστίνα Μπογιατζή, λίγο μετά τη σύλληψη της Ρούλας Πισπιρίγκου. “Η ζωγραφιά είπε πάρα πολλά για την αλήθεια και όσα έχουν συμβεί πραγματικά. Η κυρία Πισπιρίγκου υποτίμησε τα συναισθήματα του παιδιού της. Σε αυτές τις ζωγραφιές της Τζωρτζίνας αποτυπώθηκαν και απεικονίστηκαν πολλά συναισθήματα και όχι εύκολα συναισθήματα, ‘σκοτεινά’ συναισθήματα” δήλωσε χαρακτηριστικά.
“Το παιδί ‘μίλησε’ και από τον τάφο του με το σώμα του και με την ψυχή του. Το παιδί μίλησε με κάθε δυνατό τρόπο που είχε” πρόσθεσε.
Σύμφωνα με την Παιδοψυχολόγο, Χριστίνα Μπογιατζή, στη ζωγραφιά της Τζωρτζίνας εκπέμπονται τα εξής μηνύματα:
Θέση παιδιού στην κούνια χρώμα μπλε: νιώθω ανασφάλεια να μπω στο σχήμα της ζωγραφιάς, σας προσέχω και σας παρατηρώ από μακρυά.
Κάνω κούνια: παραμένω παιδί. Είμαι δυναμική, μου αρέσει η κίνηση.
Σχήμα δέντρου: κορμός σε σχήμα κρεμάλας. Πρέπει να βρω τις λέξεις για να μην κρεμαστώ. Κινδυνεύω.
Κίτρινη κούνια: η θέση μου είναι αυτή της αντίληψης, η δυνατότητα μου να κινούμαι και να βλέπω από άλλη οπτική γωνία με βάζει σε ισχυρή θέση αντίληψης.
Ένωση δέντρου με καρδιά: συνδέομαι αλλά μένω μακριά.
“ΓΙΑ ΕΣΑΣ”: Δώστε προσοχή στη ζωγραφιά του πλαισίου καρδιάς. Όποιος μπορεί να το καταλάβει; Για όλους εσάς! Κραυγή βοηθείας. Γραμμένο με κόκκινο χρώμα σημαίνει πως ζητάω βοήθεια από εκείνους που αισθάνομαι ότι ανήκω μαζί τους, π.χ. όποιον ενδιαφέρεται.
Φωτεινότητα στην καρδιά: Στο πλαίσιο της καρδιάς είναι ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!
Σχήμα αγγέλου/ πτηνού με μύτη που εξέχει: Η αδερφή μου έγινε άγγελος, πέθανε. Η μύτη της κάτι λέει για το θάνατό της, όμως έγινε ΚΑΙ πουλί/πτηνό πράγμα που με φοβίζει και εμένα και νιώθω ανασφάλεια.
Πράσινο πλαίσιο σε σχήμα καρδιάς: Βάζω αυτό που συμβαίνει στην αδερφή μου σε θέση ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ για να μη μου συμβεί το ίδιο.
Κεντρική φιγούρα με μαυρισμένο πρόσωπο: το πρόσωπο δίπλα στην αδερφή μου είναι επιθετικό, μη προσβάσιμο, πολύ συγκεχυμένο, τερατώδες, με χέρια που παραβιάζουν τα όρια της αδελφής μου, όμως εκείνη βγαίνει από το σχήμα σιγά σιγά και σώζεται από αυτό το πρόσωπο. Το πρόσωπο είναι ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ, δεν είναι η αδερφή μου.
Πράσινος άγγελος: Η αδελφή μου ΦΕΥΓΕΙ από το μαυρισμένο πρόσωπο με τα μακριά χέρια. Διαφοροποιείται.
Δεξιά θέση αγγέλου στη ζωγραφιά: Η αδελφή μου (ΙΡΙΔΑ) είναι πλέον ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, γιατί μετά την παιδική ηλικία της κούνιας, ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΓΓΕΛΟΣ στο μέλλον αν και εγώ απέχω από αυτό γιατί βρίσκομαι αριστερά, μακριά.
Πατέρας πουθενά. ΑΦΑΝΤΟΣ.
Μεικτά χρώματα πλαισίου καρδιάς: Το πράσινο είναι γιατί θέλω να είμαι μακριά του, δεν θέλω να γίνω άγγελος, το κόκκινο είναι γιατί συμπεριλαμβάνομαι εφόσον το βλέπω από μακριά.
Μαύρο πρόσωπο: Αμφιθυμία συναισθημάτων, απροσδιόριστο ον που προκαλεί σκοτάδι, κυριαρχία, θάνατο.
