Αυτό το ιστορικό καφενείο όπου έπιναν τον καφέ τους ο Παπαδιαμάντης, ο Βάρναλης και ο Σεφέρης λειτουργεί από το 1785. Δεν κατάφεραν να το κλείσουν ούτε δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και ένας εμφύλιος, αλλά, ανέστειλε τη λειτουργία του μόνο δυο φορές. Μια φορά λόγω εργασιών ανακαίνισης και για μερικούς μήνες την περίοδο της πανδημίας.
Πρόκειται για τον καφενέ του Φορλίδα στον Λαύκο, το γραφικό και κοσμοπολίτικο «κέντρο» του νότιου Πηλίου, όπως γράφει το greekgastronomyguide. Ο Λαύκος είναι ένα κεφαλοχώρι στην κορυφογραμμή της περιοχής, σε υψόμετρο 310 μέτρων, με άπλετη θέα προς τον Παγασητικό κόλπο.
Ένα ιδιαίτερο χωριό, με εντυπωσιακή μεγάλη πλατεία, πετρόκτιστες βρύσες και πλακόστρωτα καλντερίμια μέσα στα οποία ανακαλύπτεις γνήσια πηλιορείτικα αρχοντικά. Κοντά στην κεντρική πλατεία, στο ισόγειο ενός διατηρητέου αρχοντικού, κρύβεται και το καφενείο του Φορλίδα.
Η σόμπα που καίει για δύο αιώνες
Στη μέση του το καφέ διαθέτει μία ξυλόσομπα, η οποία συνεχίζει να ζεσταίνει τον χώρο από το άνοιγμά του, το 1785. Το εσωτερικό έχει παραμείνει λιτό και ταπεινό, με ένα απαλό γαλάζιο σε τοίχους και το ξύλινο ταβάνι, και τον χώρο των πελατών να καταλήγει ενιαία στο κουζινάκι.
Μάλιστα, ο Φορλίδας δεν κατέχει τον τίτλο του παλαιότερου καφενείο στην Ελλάδα, αλλά και της παλαιότερης ζωντανής επιχείρησης στα Βαλκάνια, αποτελώντας ένα πραγματικό μνημείο εθνικής κληρονομιάς.
Βέβαια, ο χώρος δεν λειτουργούσε πάντοτε αμιγώς ως καφενές. Έχει συστεγάσει μπακάλικο, κρεοπωλείο, μέχρι και κομμωτήριο, ανάλογα με την εποχή και τις ανάγκες. Ήταν γνωστό στέκι του συγγραφέα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, καθώς και των Δελμούζου και Βάρναλη.
