Υπενθυμίζεται ότι έως τώρα οι παραπάνω ημέρες δεν θεωρούνταν ως ημέρες αργίας. Επίσης επισημαίνεται ότι προσαυξάνεται κατά 75% ο μισθός όσων απασχολούνται την Πρωτοχρονιά και τα Θεοφάνεια.
Αμοιβή για απασχόληση κατά τις ημέρες υποχρεωτικής αργίας – Τροποποίηση του ν.δ. 3755/1957
Στην παρ. 2 του άρθρου 2 του ν.δ. 3755/1957 (Α’ 182),
α) στο τέλος του πρώτου εδαφίου η φράση ” και
ζ) η της 26ης Δεκεμβρίου» αντικαθίσταται ως εξής «,
ζ) η της 26ης Δεκεμβρίου,
η) η της 1ης Ιανουαρίου και
θ) η της εορτής των Θεοφανίων (6η Ιανουαρίου)»,
β) η διατύπωση αποδίδεται στη δημοτική γλώσσα και γίνονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως ακολούθως:
«2. Ως εξαιρέσιμες γιορτές κατά τις οποίες παρέχεται η ανωτέρω προσαύξηση νοούνται
α) η της 25ης Μαρτίου,
β) η της Δευτέρας του Πάσχα,
γ) η της 1ης Μαΐου,
δ) η της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15η Αυγούστου),
ε) η της 28ης Οκτωβρίου,
στ) η της Γεννήσεως του Χριστού (25 Δεκεμβρίου),
ζ) η της 26ης Δεκεμβρίου,
η) η της 1ης Ιανουαρίου και
θ) η της εορτής των Θεοφανίων (6η Ιανουαρίου).
Από αυτές κατά την 1η Μαΐου και την 28η Οκτωβρίου, η απασχόληση των μισθωτών απόκειται αποκλειστικώς στη διακριτική εξουσία του εργοδότη”.
Πρωτοχρονιά και Θεοφάνεια : Οι αλλαγές στις νόμιμες αποδοχές
“Με το άρθρο 60 του νόμου 4808/2021 (Α’101) θεσμοθετήθηκαν ως επιπλέον ημέρες υποχρεωτικής αργίας η 1η Ιανουαρίου και η εορτή των Θεοφανείων (6η Ιανουαρίου). Με βάση το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο η αμοιβή που δικαιούνται οι εργαζόμενοι για την απασχόληση κατά τις επίσημες αργίες (75% προσαύξηση επί των νομίμων αποδοχών), ρυθμίζεται μεταξύ των άλλων με το ν.δ. 3755/1957, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.
Δεδομένου ότι στις διατάξεις του εν λόγω ν.δ δεν περιλαμβάνονται οι δύο επιπλέον ημέρες υποχρεωτικής αργίας, η προτεινόμενη διάταξη έρχεται να καλύψει το νομικό κενό, συμπληρώνοντας αντίστοιχα τις διατάξεις αυτές.
Επίσης με το άρθρο 92 επιχειρείται να αρθεί η δυσμενής μεταχείριση επιχειρήσεων που αποσπούν στην Ελλάδα προσωπικό υπέρ εγχώριων επιχειρήσεων, μέσω του περιορισμού της έκτασης της κοινής ευθύνης του εργολάβου για μισθούς, εισφορές κλπ προσωπικού υπεργολάβων του μόνο στις κατασκευαστικές κλπ εργασίες και μόνο στον πρώτο κρίκο της αλυσίδας των υπεργολάβων, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση.
Ευθύνη σε υπεργολαβία
Όπως αναφέρεται στο άρθρο 9 του πολυνομοσχεδίου ” Στο άρθρο 9 του π.δ. 101/2016 (Α’ 178) επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις:
α) ο τίτλος του άρθρου τροποποιείται,β) το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 τροποποιείται ως προς το μέτρο ευθύνης του εργολάβου και επικαιροποιείται ως προς τις παραπεμπόμενες διατάξεις,
γ) καταργείται το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 για την ευθύνη των ενδιάμεσων υπεργολάβων έναντι του αποσπασμένου εργαζόμενου, και το άρθρο 9 διαμορφώνεται ως εξής:
Ευθύνη σε υπεργολαβία
(Άρθρο 12 παρ. 2 και 3 της Οδηγίας 2014/67/ΕΕ)
1. Ο εργολάβος του οποίου άμεσος υπεργολάβος είναι ο εργοδότης (πάροχος των υπηρεσιών) που αναφέρεται στην παρ. 4 του άρθρου 1 του π.δ. 30/2021 και για τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο Παράρτημα της Οδηγίας 2014/67/ΕΕ, ευθύνεται έναντι του αποσπασμένου εργαζόμενου αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τον υπεργολάβο για τη μη καταβολή των προβλεπόμενων από το άρθρο 3 του π.δ. 30/2021 αποδοχών ή των εισφορών σε κοινά ταμεία ή όργανα των κοινωνικών εταίρων.
2. Η ευθύνη αυτή περιορίζεται στα δικαιώματα των εργαζομένων που απορρέουν από τη συμβατική σχέση μεταξύ του εργολάβου και του υπεργολάβου “
Αιτιολογική
Ως προς το άρθρο 92, επιχειρείται να αρθεί η δυσμενής μεταχείριση επιχειρήσεων που αποσπούν στην Ελλάδα προσωπικό υπέρ εγχώριων επιχειρήσεων, μέσω του περιορισμού της έκτασης της κοινής ευθύνης του εργολάβου για μισθούς, εισφορές κλπ προσωπικού υπεργολάβων του μόνο στις κατασκευαστικές κλπ εργασίες και μόνο στον πρώτο κρίκο της αλυσίδας των υπεργολάβων.
