Οι άνθρωποι είναι οι συγγραφείς του μέλλοντος τους. Άδηλο, ζοφερό, υφίσταται τις συνέπειες που προκαλούνται επί του πλανήτη από τις απερίσκεπτες παρεμβάσεις και εκτός πλανήτη από τις ανεξέλεγκτες δυνάμεις του ηλιακού συστήματος και του σύμπαντος.
Ο δημοσιογράφος Νίκος Πιτσιακίδης και το συνεργείο της ΕΡΤ, βρίσκονται σε μια περιοχή όπου παλαιότερα ήταν ο πυθμένας της λίμνης Δοϊράνης.
Στα Χίλια Δένδρα στις όχθες της λίμνης τα νερά έχουν υποχωρήσει αποκαλύπτοντας το έδαφος.
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης, ιχθυολόγος στην Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς, αναφέρει πως το φαινόμενο της ξηρασίας είχε παρατηρηθεί προ 20ετίας, όταν η λίμνη είχε τραβηχτεί γύρω στα 300 μέτρα. Εκείνο το διάστημα δένδρα είχαν φυτρώσει, ενώ στο σημείο υπήρχε και ιχθυόσκαλα.
Τα νερά της λίμνης επανήλθαν το 2014, αλλά δυστυχώς από τα μέσα του 2022 η στάθμη των υδάτων έπεσε ξανά και οι συνεχείς και παρατεταμένες ξηρασίες προοιωνίζουν δυσκολίες για τους κατοίκους και το περιβάλλον.
Το μέσο βάθος της λίμνης ήταν τέσσερα με πέντε μέτρα, αλλά πλέον οι φυσικοί ταμιευτήρες που την τροφοδοτούσαν, αδυνατούν να φέρουν νερό, σημειώνει ο κ. Μιχαηλίδης.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την σημαντική μείωση των αλιευμάτων και καταστροφή των περιοχών αναπαραγωγής των ψαριών, όπως και την εξαφάνιση του υδροβιότοπου όπου βρίσκουν καταφύγιο και τροφή δεκάδες είδη.
«Θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος εκχύσεως υδάτων στην λίμνη για να μην εξαφανιστεί». Αυτό μάλλον είναι ανέφικτο, καθώς οι περιορισμένες χιονοπτώσεις και οι βίαιες βροχοπτώσεις δεν δημιουργούν τις συνθήκες δημιουργίας αποθεμάτων νερού.
Κάτι ανάλογο ζει η Καταλονία στην Ισπανία, που αντιμετωπίζει την χειρότερη ξηρασία των τελευταίων 100 ετών. Συρρικνούμενες δεξαμενές γλυκού νερού, καθώς οι βροχοπτώσεις έχουν μειωθεί στο 1/3 και οι θερμοκρασίες έχουν αυξηθεί. Η γη ραγισμένη, αποξηραμένη, ένας αφιλόξενος τόπος, μια έρημος όπως έδειξε το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου του REUTERS Guillermo Martinez.[1] Η ξηρασία επηρεάζει το 60% της υπαίθρου της Ισπανίας και έχει καταστρέψει καλλιέργειες σε 8,6 εκατομμύρια στρέμματα, σύμφωνα με τον Συντονιστή των Οργανώσεων Αγροτών και Αγροτών (COAG).
Ακόμη πιο ανησυχητική είναι μελέτη ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Santa Catarina στην Βραζιλία που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature. Η κατάσταση χειροτερεύει διαρκώς και ο ένας από τους μεγάλους πνεύμονες του πλανήτη σβήνει, υπό το βάρος της αδιαφορίας.
«Ο Αμαζόνιος που έχει επιβιώσει από αλλαγές στο κλίμα για 65 εκατ. χρόνια, τώρα οδεύει προς την κατάρρευση. Το δάσος κατέχει περισσότερο από το 10% της χερσαίας βιοποικιλότητας της Γης και αποθηκεύει ποσότητα άνθρακα που ισοδυναμεί με 15-20 χρόνια παγκόσμιων εκπομπών CO 2».
Πηγή ΕΡΤ
