Σκηνικό βγαλμένο από παραμύθια θυμίζει ο καταρράκτης του Λειβαδίτη, στην ορεινή Ξάνθη, καθώς μετά και το πέρασμα της κακοκαιρίας «Ελπίδα», ο μεγαλύτερος καταρράκτης των Βαλκανίων πάγωσε, προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα.
Περιγράφοντας την εμπειρία του από την πεζοπορία – ανάβαση μέχρι την περιοχή του καταρράκτη ο Βασίλης Γεωργιάδης γράφει στην ομάδα «Πεζοπορία στην Ορεινή Ελλάδα»:
«Την Τετάρτη 26 Ιανουαρίου είχα την τύχη να περπατήσω στον καταρράκτη του Λειβαδίτη. Η έλευση της κακοκαιρίας Ελπίς έφερε λίγα χιόνια (συγκριτικά με το λεκανοπέδιο της Αττικής) έφερε όμως πάρα πολύ κρύο. Παρατηρούσα μέσα από διάφορα site τις θερμοκρασίες που έδιναν για την περιοχή του Λειβαδίτη από την κακοκαιρία και μετά δηλαδή από 21 Ιανουαρίου 2022 και έβλεπα ότι η περιοχή ήταν σε συνθήκες ολικού παγετού (δηλαδή θερμοκρασίες κάτω του μηδενός καθ’ όλη την διάρκεια του 24ώρου) μέχρι και την Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2022…έτσι τη συγκεκριμένη ημέρα αποφάσισα να πάω με όλο τον εξοπλισμό κραμπόν, πιολέ (τα πιολέ θα τα χρησιμοποιούσα διότι ήθελα να βρεθώ στη βάση του καταρράκτη αν μου το επέτρεπαν το παγωμένο χιόνι και με βοηθούσε να βρεθώ στην από κάτω ακριβώς βάθρα του καταρράκτη κάτι που δεν έχω ξανά κάνει μέχρι τώρα).
Τα κραμπόν ήταν απαραίτητα διότι από μέσα Δεκεμβρίου και μετά είχε πέσει το γεφυράκι που οδηγεί στην τελευταία ανηφορίτσα για την θέση θέας από την οποία βλέπεις ολόκληρο τον καταρράκτη οπότε θα έπρεπε να περνούσα μέσα από τα νερά και αν ήταν παγωμένα (πράγμα που ήταν) θα χρειαζόμουν απαραιτήτως τα κραμπόν.
Ξεκίνησα λοιπόν το περπάτημα στις 11.15 για τον καταρράκτη στον οποίο έφτασα στις 12.45. Τα πράγματα ήταν και δεν ήταν έτσι όπως τα περιέγραψα λίγο πιο πάνω. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής ενώ δεν είχε πολύ χιόνι ήταν όμως παγωμένο χωρίς όμως να χρειαστεί να χρησιμοποιήσω κάποια από τα υλικά που προανέφερα.
Όταν έφτασα στο σπιτάκι που υπάρχει λίγο πριν τον καταρράκτη είδα ότι όλα ήταν παγωμένα αλλά από κάποιο σημείο έτρεχαν και νερά. Έβαλα κατευθείαν τα κραμπόν και ξεκίνησα για να πάω στη βάση του καταρράκτη. Το χιόνι ήταν αρκετό σε κάποια σημεία παγωμένο και σε κάποια βούλιαζα μέχρι το γόνατο.
Έτσι επειδή ήμουν μόνος και επειδή υπήρχε ο φόβος να υποχωρήσει το χιόνι από εκεί που θα περνούσα και να βρεθώ σε βαθιές γκιόλες που έχει η διαδρομή, υποχώρησα και ξανά γύρισα στο σπιτάκι. Απλά πέρασα μέσα από το παγωμένο νερό απέναντι και βγήκα στη θέση θέας από την οποία τράβηξα και τις συγκεκριμένες φωτογραφίες που παραθέτω πιο κάτω.
Ήταν άλλη μία όμορφη επίσκεψη στον καταρράκτη. Όποια εποχή και να πας, όσες φορές και αν πας κάτι διαφορετικό έχεις να κερδίσεις, κάτι διαφορετικό έχει να σου προσφέρει. Ελπίζω και σε νέα κακοκαιρία για να μπορέσουμε να τον δούμε τελείως παγωμένο φέτος».
Πηγή: xanthinea.gr
