Yπάρχουν λάθη. Και υπάρχουν και λάθη, από εκείνα που κάνουν το κεφάλι σου να γυρίζει, τ’ αυτιά σου να βουίζουν, τα μάτια σου να θέλουν να πεταχτούν έξω από τις κόγχες τους σαν του Τζιμ Κάρεϊ στη «Μάσκα».
Αναφερόμαστε, φυσικά, στα άρθρα εκείνα που επικεντρώνονται στα λάθη που κάνουμε κι εμείς, κάνετε κι εσείς, κάνουν κι αυτοί (γενικώς και αορίστως), και οδηγούν στη συστηματική κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας.
Που, μεταξύ μας, δεν έχει τραβήξει και λίγα. Έτσι δεν είναι;
Ωστόσο, όπως προείπαμε, υπάρχουν λάθη και λάθη: άλλο είναι να μην ξέρεις τη διαφορά του «απλά» με το «απλώς» και να τα συγχέεις,
Ποιος θέλει να γίνει κι άλλο είναι να χρησιμοποιείς μια τόσο κακόηχη λέξη που κάθε φορά που την ακούμε μας κάνουν να θέλουμε να μιμηθούμε τον Βαν Γκογκ και να κόψουμε οικειοθελώς το αυτί μας (γι’ αρχή).
Σε τι αναφερόμαστε;
Στο… άθλιο «θα παράξω, θα παράξεις, θα παράξει» και ούτε καθεξής. Χίλιες φορές το «Διθέσιο» εκτελεσμένο από την Κατερίνα Λιόλιου, παρά αυτό το ηχητικό μαρτύριο. «Η Ελλάδα θα παράξει πολλούς τόνους ελιές» και ούτω καθεξής, μέχρι εξαντλήσεως των… αποθεμάτων (ή της υπομονής μας. Ό,τι έρθει πρώτο).
Έχουμε και λέμε: το ρήμα «άγω» και τα σύνθετά του σχηματίζουν τα εξής δύο θέματα: «αγ-» για τους εξακολουθητικούς χρόνους και «αγαγ-» για τους στιγμιαίους και τους συντελεσμένους.
Πώς σχηματίζονται λοιπόν οι χρόνοι;
- Ενεστώτας: παράγω
- Παρατατικός: παρήγα
- Εξακολουθητικός Μέλλοντας: θα παράγω
- Στιγμιαίος Μέλλοντας: θα παραγάγω
- Αόριστος: παρήγαγα
- Παρακείμενος: έχω παραγάγει
- Υπερσυντέλικος: είχα παραγάγει
- Συντελεσμένος Μέλλοντας: θα έχω παραγάγει
Ποιο είναι το… συμπέρασμα απ’ όσα διαβάσαμε παραπάνω; Τι είναι αυτό που πρέπει να κόψουμε δια ροπάλου και να μην το ξαναπούμε ποτέ, αλλιώς, σε αντίθετη περίπτωση, θα ενεργοποιηθεί η κατάρα του αιώνιου “mute”;
Ακριβώς: «θα παράξει».
«Παραγάγει» παιδιά, «παραγάγει». Το ξέρουμε πως ακούγεται λάθος γιατί δεν το έχετε συνηθίσει, όμως, τι να κάνουμε, είναι σωστό. Και, μεταξύ μας, και πιο εύηχο. Έτσι δεν είναι, γραμματομύστες μου;
Πηγή:menshouse.gr
