Ο Γιάννης Τοπαλούδης μιλά στη Realnews, λίγο πριν από την εκδίκαση της έφεσης που έχουν ασκήσει οι δολοφόνοι της κόρης του.
«Βιώνουμε ξανά τα βασανιστήρια της Ελένης», λέει στη Realnews o Γιάννης Τοπαλούδης, ενόψει της δίκης σε δεύτερο βαθμό για τη στυγερή δολοφονία και τον ομαδικό βιασμό της 19χρονης φοιτήτριας το 2018 στη Ρόδο. Φανερά αναστατωμένος από το γεγονός ότι πρέπει να αντικρίσει ξανά τους δολοφόνους του παιδιού του, ο πατέρας της Ελένης προσδοκά να αποδοθεί για ακόμα μία φορά δικαιοσύνη. «Οπως κάθε γονιός σε ανάλογη θέση με εμάς -και δυστυχώς είναι πολλοί πλέον αυτοί οι γονείς, διαρκώς αυξάνονται αντί να μειώνονται οι οικογένειες που δεινοπαθούν- προσδοκούμε να διατηρηθεί η πρωτόδικη ποινή, χωρίς κανένα απολύτως ελαφρυντικό και, μάλιστα, ομόφωνα. Δεν το περιμένουμε μόνο εμείς, αλλά και σύσσωμη η ελληνική κοινωνία, που μας συμπαραστέκεται καθημερινά», λέει ο Γ. Τοπαλούδης και χαρακτηρίζει «οξύμωρη» τη διαδικασία του δικαστικού συστήματος. «Κάποια στιγμή θα πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα. Δεν γίνεται οι δολοφόνοι και οι βιαστές που θέλουν να μειώσουν τις ποινές τους, ενώ πρωτόδικα έχουν καταδικαστεί και μάλιστα ομόφωνα, όπως στη δική μας περίπτωση, να μας τραβολογούν ξανά στο Εφετείο. Να πληρώνουμε, για ακόμα μία φορά, ηθικά και οικονομικά. Είχαμε δύο παιδιά, τώρα μας άφησαν με ένα. Δεν πρέπει κάποια στιγμή να αλλάξει αυτό; Η τιμωρία πρέπει να είναι τιμωρία. Τελεία και παύλα», αναφέρει οργισμένος.
«Εκτρέφουν νταήδες»
Ο Γ. Τοπαλούδης δεν κρύβει τα λόγια του. Το πρόσφατο περιστατικό με τη δολοφονία του Αλκη ανασύρει μνήμες. Ακόμη ένα παιδί χαμένο, ένας άδικος θάνατος. «Είδαμε και με τον Αλκη τι έγινε… Δυστυχώς, κάποιες οικογένειες, είτε άμεσα είτε έμμεσα, λόγω της αδιαφορίας, εκτρέφουν νταήδες. Εμείς, όμως, τι φταίμε; Βλέπετε ότι τα δολοφονημένα και τα βιασμένα παιδιά είναι παιδιά που έχουν μεγαλώσει, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, σε καλές οικογένειες, που οι γονείς τους τα είχαν από κοντά, τα αγαπούσαν, τα πρόσεχαν, τα φρόντιζαν. Γιατί να πληρώνουν τα δικά μας παιδιά; Γιατί να υποφέρουμε εμείς που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με κόπους, με ελπίδες και με όνειρα; Ας αποφασίσει, λοιπόν, η ελληνική κοινωνία τι θέλει. Θέλει να πολλαπλασιάζονται αυτά τα φαινόμενα; Να πολλαπλασιάζονται οι αδιάφοροι γονείς που εκτρέφουν κτήνη και νταήδες, μελλοντικούς δολοφόνους, βιαστές και εγκληματίες; Τι θέλουν επιτέλους η ελληνική πολιτεία και οι εκάστοτε κυβερνώντες; Και πώς θα το κατορθώσουν; Βάζοντας ποινές-χάδια; Αφήνοντας τους γονείς και τα παιδιά έρμαια στην τύχη τους χωρίς να υπάρχουν υποστηρικτικοί θεσμοί; Θα πρέπει ίσως μέσω εισαγγελικών παρεμβάσεων να γίνεται αυτή η διαδικασία». Τα ερωτήματα και τα «γιατί» δεν έχουν τέλος για τον Γ. Τοπαλούδη, που ακόμα δεν χωράει ο νους του την απώλεια της κόρης του, όπως και κάθε απώλεια νέου παιδιού από τα χέρια δολοφόνου. Πρόσφατα, η σύζυγός του και μητέρα της Ελένης, Κούλα Αρμουτίδου, επικοινώνησε με τη μητέρα του 19χρονου Αλκη που δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Μια ένδειξη συμπαράστασης.
«Επειδή έχουμε περάσει αυτές τις καταστάσεις, ξέρουμε ότι είναι πολύ δύσκολες αυτές οι πρώτες ημέρες. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να ηρεμήσουν και να βρουν τρόπο να σταθούν στα πόδια τους και να συνειδητοποιήσουν τι έχουν να αντιμετωπίσουν στη συνέχεια, τι τους συνέβη ακριβώς. Να συνειδητοποιήσουν ότι το δωμάτιο του παιδιού τους, του Αλκη, θα είναι αδειανό και θα μείνουν με τις αναμνήσεις. Αυτό που μου έρχεται στο μυαλό -το πρώτο πράγμα όταν πήγα στη Ρόδο για να δω τι έγινε- είναι το δωμάτιο της Ελένης. Ηθελα να τα πάρω όλα μαζί μου. Να μην αφήσω τίποτα εκεί. Να τα μαζέψω όλα, τα τελευταία αποτσίγαρα, τις τελευταίες τσίχλες που είχε στο τραπέζι, τα φρούτα στο ψυγείο. Τα πήρα και τα έδωσα μαζί της να τα πάρει. Ακόμα και τις τρίχες από τη βούρτσα της τις έχουμε σαν φυλαχτό πλέον, γιατί με αυτά ζούμε. Αυτές τις αναμνήσεις. Μέσα από όλα αυτά ζει η Ελένη μας. Μέσα από αυτά τα αντικείμενα», λέει και συγκλονίζει με τα λόγια του ο πατέρας της Ελένης. Σύμφωνα με τον Γ. Τοπαλούδη, ανάμεσα στις παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν άμεσα είναι η αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα. «Οταν τα 16 χρόνια κάθειρξης γίνονται 18 χρόνια, θα αλλάξει κάτι; Το τέρας θα παραμείνει τέρας. Δεν θα φοβηθεί τα δύο χρονάκια και μάλιστα με άδειες στο ενδιάμεσο. Οταν, όμως, τα ισόβια θα είναι ισόβια και θα εκτίονται στο ακέραιο, τότε θα το σκεφτεί πολύ καλά κάποιος που έχει εκκολαφθεί στο παρελθόν να κάνει το έγκλημά του. Πρέπει επιτέλους να ακουστούν οι φωνές μας, οι φωνές των γονιών που χάνουν έτσι άδικα τα παιδιά τους», καταλήγει.
