Για κάποιους είναι μια βάναυση διαδικασία, για άλλους είναι μια παράδοση που τηρούν ευλαβικά. Σωστό ή λάθος, ας δούμε πώς ξεκίνησε το έθιμο του σουβλίσματος του αρνιού το Πάσχα.
Το αρνί που σιγοψήνεται στη σούβλα από το πρωί της Κυριακής του Πάσχα μέχρι να έρθει η ώρα του φαγητού, εκτός από παραδοσιακό φαγητό και διαδικασία, έχει και πλούσιο συμβολισμό.
Το έθιμο της κατανάλωσης αρνιού του Πάσχα ξεκίνησε από τους Εβραίους και σχετίζεται με την έξοδο από την Αίγυπτο. Σύμφωνα με την παράδοση, πριν ξεκινήσουν τη Μεγάλη Έξοδο, ο Θεός, μέσω του Μωϋσή, τους ζήτησε να μαζευτούν σε μικρές ομάδες και η κάθε οικογένεια να θυσιάσει ένα αρνί. Με το αίμα του αρνιού έπρεπε να βάψουν τις πόρτες τους, ώστε μην εξολοθρευτούν από τον Άγγελο του Θεού, ο οποίος θα έφερνε αρρώστιες και θάνατο στο πρωτότοκο παιδί κάθε οικογένειας που δεν θα είχε φροντίσει να βάψει με αίμα την πόρτα της.
Η κάθε οικογένεια προσέφερε σαν θυσία στο Θεό το αρνί για τη σωτηρία όλων των ανθρώπων και στη συνέχεια το έφαγαν χωρίς να σπάσουν τα κόκαλά του, μαζί με άζυμο ψωμί και πικρά βότανα, ακολουθώντας τη διαδικασία που τους ήθελε να βάψουν την πόρτα τους με το αίμα του.
Αργότερα, οι χριστιανοί υιοθέτησαν τη θυσία του αρνιού, όταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής παρομοίασε τον Ιησού με τον αμνό του Θεού, ο οποίος θα θυσιαζόταν για τις αμαρτίες όλου του κόσμου.
Στην Ελλάδα, το έθιμο του οβελία πρωτοξεκίνησε στην Αιτωλοακαρνανία και στη συνέχεια έφτασε στην Πελοπόννησο κι από εκεί διαδόθηκε σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ μαζί με το αρνί, πάει «πακέτο» και το κοκορέτσι. Δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε, ωστόσο, ότι για αυτή την παράδοση σφάζονται κάθε χρόνο περίπου 2 εκατομμύρια ζώα.
Πηγή: clickatlife.gr
