Είναι στη φύση των ανθρώπων να ζουν σε κοινωνικά δίκτυα και το γεγονός αυτό, αποτελεί τη ρίζα του πολιτισμού – Λειτουργεί δε, ως μεγεθυντικός φακός
Οι άνθρωποι έχουν 66% πιθανότητες να συμπεριφερθούν με καλοσύνη απέναντι σε έναν ξένο, γιατί είναι εγγενώς καλοί.
Ταυτόχρονα όμως, ζουν ενταγμένοι σε κάποια κοινωνικά δίκτυα, όχι μόνο για να είναι ενωμένοι, αλλά και για να μπορούν να μαθαίνουν ο ένας από τον άλλο. Και αυτή η διασπορά της γνώσης είναι η ρίζα του πολιτισμού.
Αντίστοιχα όμως, ότι σπείρεις μέσα σε κάθε κοινωνία, αυτό και θα θερίσεις. Τα κοινωνικά δίκτυα λειτουργούν σαν μεγεθυντικός φακός
Με αυτή τη λογική, η καλοσύνη είναι «κολλητική», γιατί κατ΄ αρχήν η καλοσύνη είναι έμφυτη στους ανθρώπους, αλλά και γιατί αν επιδεικνύει καλοσύνη ο ένας στον άλλον, τότε η συμπεριφορά αυτή επεκτείνεται όπως τα κύματα που προκαλεί μια πέτρα όταν πέφτει στο νερό. Αντίστοιχα βέβαια μπορεί και να μεταδοθεί το μίσος, ή ακόμη και τα ψέματα.
Όμως η επιτυχία της μετάδοσης, σχετίζεται και με τα χαρακτηριστικά του κάθε στοιχείου. Γι΄ αυτό εξάλλου, τα ψέματα υπερέχουν έναντι της αλήθειας, γιατί είναι πιο ελκυστικά, οπότε γίνονται viral.
Η εξάπλωση της καλοσύνης, του ψέματος ή των ιδεών γενικότερα, έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης του καθηγητή Sterling Κοινωνικών και Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Yale Νίκου Χρηστάκη, στο πλαίσιο της μελέτης των δικτύων και της επίδρασής τους στα άτομα και στην κοινωνία.
Μιλώντας για το θέμα στους εκπροσώπους των μέσων ενημέρωσης στο περιθώριο του συνεδρίου που πραγματοποιείται στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, ο κ. Χρηστάκης εξήγησε πως μόνο οι άνθρωποι, κάποια πρωτεύοντα, οι ελέφαντες και οι φάλαινες λειτουργούν σε κοινωνικές ομάδες και κάνουν φίλους. Μάλιστα τα δίκτυα των ελεφάντων πλησιάζουν πάρα πολύ τα αντίστοιχα των ανθρώπων.
Οι φίλοι είναι μακρινά ξαδέρφια
Πώς όμως διαλέγουμε τους φίλους μας; Η έρευνα του εργαστηρίου του καθηγητή Χριστάκη, έδειξε πως εκτός από τις κοινωνικές παραμέτρους όπως η αγωγή από το σπίτι μας, η θρησκεία μας κλπ, η επιλογή γίνεται και μέσω γονιδίων… Διαπίστωσαν λοιπόν οι επιστήμονες, ότι όταν βρισκόμαστε σε ένα περιβάλλον με ξένους, οι άνθρωποι που προσεγγίζουμε φιλικά, έχουν κοινά γονίδια με μας, αντίστοιχα σαν να ήταν τρίτα ή τέταρτα ξαδέρφια μας.
Αναφερόμενος ο καθηγητής στα social media και την επίπτωσή τους στην κοινωνία, αλλά και των λοιπών μέσων που αναπτύχθηκαν έντονα στη διάρκεια της πανδημίας, ο κ. Χρηστάκης προέβλεψε ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά την πανδημία, όμως θα πάρουν τη θέση που τους αναλογεί. Γιατί η κοινωνικότητά μας εκφράζεται από κοντά με τους ανθρώπους που επιλέγουμε και τα μέσα που ενισχύθηκαν με την πανδημία θα πάρουν ρόλο αντίστοιχο με αυτόν του τηλεφώνου στην μεταξύ μας επικοινωνία.
