Συνεχείς και πολυεπίπεδες είναι οι προσπάθειες που καταβάλλονται ώστε να καταστούν οι πόλεις πιο βιώσιμες και να δοθεί τέλος στο κυκλοφοριακό χάος στους δρόμους, ένα πρόβλημα που είναι ιδιαίτερα έντονο στις μεγαλουπόλεις της ελληνικής επικρατείας.
Πέρα, όμως, από τα πιο διαδεδομένα μέτρα που εξετάζονται – όπως είναι η διαπλάτυνση των οδών και η μείωση του αριθμού των κυκλοφορούντων οχημάτων – καθοριστική συμβολή στην καταπολέμηση της κυκλοφοριακής ασφυξίας μπορεί να έχει και η τεχνολογία και δη η τεχνητή νοημοσύνη.Η τελευταία μπορεί να βρει πεδίο εφαρμογής και στα φανάρια (φωτεινούς σηματοδότες) στις διασταυρώσεις των οδών και υπόσχεται πως μπορεί να απαλλάξει τους οδηγούς από την ταλαιπωρία του «σταμάτα-ξεκίνα».
Μια από τις πρώτες προσπάθειες εξέλιξης «έξυπνων» φαναριών πραγματοποιήθηκε πριν λίγα χρόνια από τον Stephen Smith, έναν ερευνητή του Carnegie Mellon University (CMU) στην πόλη Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια (ΗΠΑ).
Ορμώμενος από τη δυσανασχέτηση ενός τοπικού επιχειρηματικού ηγέτη σχετικά με τα κυκλοφοριακά προβλήματα στην πόλη, ο Stephen αποφάσισε να μετατρέψει το Πίτσμπουργκ σε κόμβο τεχνολογίας.
Ειδικότερα, σχεδίασε ένα «έξυπνο» σύστημα κυκλοφορίας, εξελίσσοντας φανάρια που εξοπλίζονται με on-board υπολογιστή που αξιοποιεί τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης. Μέσω καμερών, ραντάρ, αλλά και συσκευών μέτρησης κυκλοφοριακού φόρτου (δείτε εδώ τι είναι) που είναι τοποθετημένα στο οδικό δίκτυο, το εκάστοτε φανάρι λαμβάνει σε πραγματικό χρόνο δεδομένα σχετικά με τον αριθμό των κυκλοφορούντων οχημάτων που προσεγγίζουν τη διασταύρωση, και έτσι μπορεί να ρυθμίσει πότε πρέπει να εκπέμψει πράσινο ή κόκκινο χρώμα, αλλά τη διάρκεια που θα μείνει αναμμένο το εκάστοτε χρώμα.
Μάλιστα, το κάθε φανάρι μπορεί να μεταφέρει τα συλλεχθέντα δεδομένα του σε ένα άλλο φανάρι που ακολουθεί, «ενημερώνοντάς» το για τον όγκο οχημάτων που θα κληθεί να υποδεχθεί, ώστε να προβεί σε έγκαιρο προγραμματισμό της λειτουργίας του.
Όταν το σύστημα τέθηκε σε πιλοτική εφαρμογή σε κάποιες διασταυρώσεις της πόλης, διαπιστώθηκε ότι δύναται να επιφέρει μείωση, αφενός της διάρκειας του ταξιδιού των επιβατών εντός της πόλης κατά 25%, και αφετέρου του χρόνου αναμονής στα φανάρια κατά 40%.
Με δεδομένο, μάλιστα, ότι τα αυτοκίνητα γίνονται ολοένα και πιο διασυνδεδεμένα και φέρουν V2I (επικοινωνία οχήματος με υποδομή) δυνατότητες, δεν θα αργήσει να έρθει η μέρα που τα φανάρια θα μπορούν να λαμβάνουν δεδομένα από τα οχήματα, για το πού βρίσκονται τα τελευταία ή ποια προκαθορισμένη διαδρομή (μέσω GPS) έχει επιλέξει ο κάθε οδηγός. Αυτό θα επιστρέψει στους φωτεινούς σηματοδότες να «γνωρίζουν» σε πραγματικό χρόνο των όγκο οχημάτων που θα κληθούν να υποδεχθούν. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόλο που το σύστημα του Smith φέρει αποκεντρωμένη δομή (κάθε φανάρι έχει τον δικό του «αυτόνομο» υπολογιστή), υπάρχουν και βασισμένα σε cloud συστήματα, όπως αυτό της ισραηλινής εταιρείας NoTraffic. Σε αυτή την περίπτωση όλα τα στοιχεία που συλλέγονται από κάθε φανάρι, στέλνονται σε έναν κεντρικό server, ο οποίος ενορχηστρώνει πλάνα λειτουργίας για το κάθε φανάρι ξεχωριστά.
Σύμφωνα με την εταιρεία NoTraffic, λόγω της σύνδεσης των φαναριών στο δίκτυο, οι χρήστες μπορούν να ενημερώνονται για το ποια φανάρια βρίσκονται εκτός λειτουργίας και σε ποιες διασταυρώσεις παρατηρείται έντονη κίνηση. Επιπροσθέτως, πολύτιμες είναι και οι πληροφορίες που αποστέλλονται και στα κέντρα διαχείρισης κυκλοφορίας των πόλεων, τα οποία θα λαμβάνουν συνεχή ενημέρωση για τους δρόμους που έχει δημιουργηθεί κυκλοφοριακή συμφόρηση, ώστε να προβαίνουν σε άμεσες ενέργειες για την επίλυση των προβλημάτων.
Πηγή: carandmotor.gr
