Για το πραγματικό δίλημμα των εκλογών, την ακρίβεια και τις αυξήσεις σε αγαθά και υπηρεσίες , τις θέσεις και προτάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την επόμενη μέρα μίλησε – μεταξύ άλλων- σε συνέντευξη του στο Seleo.gr, ο Θανάσης Αγαπητός , υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ -Αντικαπιταλιστική Αριστερά στην Α’ Θεσσαλονίκης.
«Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι χρήσιμη για την επόμενη μέρα των αγώνων και την αντικαπιταλιστική προοπτική. Χαμένη ψήφος είναι αυτή που πηγαίνει στα κόμματα που ετοιμάζουν τα κυβερνητικά κοστούμια για εφαρμογή μιας δοσμένης αντεργατικής πολιτικής», αναφέρει ο κ. Αγαπητός.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Τι κρίνεται για σας στις εκλογές της 21ης Μαΐου;
Το πραγματικό δίλημμα των εκλογών για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι συνέχεια ή ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ και το κρίσιμο ερώτημα αφορά τις προϋποθέσεις αυτής ανατροπής.
Οι μετεκλογικές εξελίξεις προδιαγράφονται δύσκολες για τον κόσμο της εργασίας και την κοινωνική πλειοψηφία. Επιστροφή της ΕΕ στην γραμμή της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των πρωτογενών πλεονασμάτων με το χρέος να είναι 400 δισ. από 356 το 2019, δηλαδή 170% του ΑΕΠ ενώ πριν τα μνημόνια ήταν 126%. Αυτό σημαίνει περικοπές περίπου 7,7-9,7 δισ. περικοπών σε 1,5 χρόνο. Από τις κοινωνικές δαπάνες και τη φορολογική λεηλασία των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Για την επιχειρηματικότητα και την αστική τάξη η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιφυλάσσει φοροαπαλλαγές…
Αντίστοιχη αιμορραγία είναι τα 7,6 δισ. των εξοπλιστικών προγραμμάτων το 2022, σαν αποτέλεσμα όχι μόνο του άδικου ελληνοτουρκικού αστικού ανταγωνισμού, αλλά και της βαθύτερης πρόσδεσης στον πολεμικό τυχοδιωκτισμό του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στα πλαίσια του ανταγωνισμού με Κίνα-Ρωσία. Ο πόλεμος που ξέσπασε πέρσι στην Ουκρανία μετά τη ρωσική εισβολή, δεν δείχνει να τελειώνει με μεγάλους κινδύνους για την ειρήνη, το βιοτικό επίπεδο, τις ελευθερίες και το περιβάλλον.
Πώς απαντάται στην άποψη ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη “έστρωσε” την οικονομία και στήριξε τις οικογένειες των λαϊκών στρωμάτων;
Η παρατεταμένη ακρίβεια που ανεβάζει σε οριακό επίπεδο το κόστος διαβίωσης δεν έχει σταματημό, καθώς έρχονται νέες αυξήσεις, μετά από αυτές στα καύσιμα και το ρεύμα.
Όλα αυτά, ουσιαστικά περιγράφουν ένα νέο, «τέταρτο μνημόνιο» σε συνδυασμό με τις δεσμεύσεις του λεγόμενου «πακέτου ανάκαμψης», που επιβάλλει την επίθεση στις εργασιακές σχέσεις, τα δημόσια αγαθά και κυρίως σε υγεία και παιδεία, τις ιδιωτικοποιήσεις και τη λεγόμενη «πράσινη οικονομία», με τα νέα πεδία κερδοφορίας του κεφαλαίου, που οξύνουν όμως την περιβαλλοντική κρίση.
Υπάρχει για σας ζήτημα δημοκρατίας σήμερα στην ελληνική κοινωνία;
Σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουμε την εκτίμηση ότι στην αγωνία της άρχουσας τάξης να παραμείνει αδιατάρακτο το πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής, βρίσκεται και η πηγή του κρατικού αυταρχισμού και καταστολής και οι απειλές στα δικαιώματα και τις ελευθερίες, η ανοχή σε κάθε μορφή καταπίεσης και αντικοινωνικής βίας, ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο σεξισμός. Και φυσικά ο εργοδοτικός δεσποτισμός και βία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σαν εναλλακτική λύση προτείνει συνεχώς μια προοδευτική όπως την ονομάζει κυβέρνηση, με το ΠΑΣΟΚ και άλλες δυνάμεις; Πώς τοποθετείται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
Ο κόσμος του κεφαλαίου που επένδυσε στην ΝΔ νιώθει ενισχυμένος από τη συναίνεση του πολιτικού σκηνικού σε αυτή την πολιτική προοπτική, αλλά και την εφεδρεία που συνιστά η ακροδεξιά. ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ μπορεί να καταγγέλλουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά δεν έχουν «κόκκινες γραμμές» απέναντι στους πυλώνες της πολιτικής της. Αυτό αποτυπώνεται στους όρκους πίστης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, την επιχειρηματικότητα, την κοινή ρητορική στα λεγόμενα «εθνικά θέματα» και το προσφυγικό. Αλλά και στην υπερψήφιση της πλειοψηφίας των νομοσχεδίων της ΝΔ.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία ανέδειξε διάφορες γραμμές και αντιφάσεις στην Αριστερά. Ποια οφείλει να είναι η θέση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς;
Οι αντιφάσεις που εμφανίστηκαν στην Αριστερά οφείλονται κυρίως σε λογής αγκυλώσεις πάνω σε ιδεολογικά σχήματα του Ψυχρού Πολέμου. Η πάλη για το σταμάτημα των εξοπλισμών και του πολέμου οφείλει να γίνει άμεσα υπόθεση ενός μαζικού εργατικού και λαϊκού κινήματος. Στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, οι λαοί δεν διαλέγουν εκμεταλλευτή, παλεύουν ο καθένας ιδιαίτερα ενάντια στον ιμπεριαλισμό του δικού του στρατοπέδου, για την ακύρωση των πολεμικών σχεδιασμών. Από αυτήν τη σκοπιά, μαζί με την αναγκαία αντίθεση στον ιμπεριαλισμό ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ, η πάλη στη γειτονιά μας ενάντια στους εξοπλισμούς και τους μεγαλοϊδεατισμούς της ελληνικής και της τούρκικης αστικής τάξης, τα κινήματα αντίστασης στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ρωσικού ιμπεριαλισμού και του ουκρανικού εθνικισμού, τα μαζικά αντιπολεμικά κινήματα στην Ευρώπη αποτελούν συνιστώσες ενός διεθνούς, διεθνιστικού, ταξικού, αντιπολεμικού κινήματος.
Πώς θεωρεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι αντιμετωπίζεται ο φασισμός σήμερα;
Η δράση μας συνδέεται με τους αγώνες του αντιφασιστικού κινήματος και έχουμε δώσει σημαντικότερες μάχες για να μπλοκάρουμε την ανασυγκρότηση των φασιστικών εφεδρειών του συστήματος απέναντι στο εργατικό κίνημα. Οι δυο πρόσφατες δεκαετίες σημαδεύτηκαν από τη συνολική μετάλλαξη των πολιτικών συστημάτων σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, την επανάκαμψη νέο- ή μέτα-φασιστικών εκδοχών μιας αυταρχικής και επιθετικής ακροδεξιάς. Αυτή λειτουργεί σαν οπλισμένο χέρι του καπιταλισμού απέναντι στα πιο ευάλωτα κομμάτια της εργατικής τάξης και τις μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος, αλλά και ως μοχλός εκφασισμού των πολιτικών συστημάτων.
Τελικά πώς μπορεί να αλλάξει η ζωή; Ποια είναι η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
Απέναντι σε όλα αυτά η κοινωνία αντιδρά, αγωνίζεται και θυμίζει ότι η Γαλλία αν και δεν είναι δίπλα, δεν είναι και μακριά. Εξάλλου οι κοινωνικοί και εργατικοί αγώνες ήταν αυτοί που πίεσαν πολιτικά τη ΝΔ και εμπόδισαν πλευρές της πολιτικής της να υλοποιηθούν. Οι απαγορεύσεις για διαδηλώσεις και απεργίες, η πανεπιστημιακή αστυνομία είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Παράλληλα έδωσαν –οι αγώνες και όχι το «θα λογαριαστούμε μετά» του ΣΥΡΙΖΑ- αυτοπεποίθηση στις μαχόμενες δυνάμεις της κοινωνίας να υπερασπιστούν και να διεκδικήσουν μια αξιοβίωτη ζωή και ελευθερίες, ειδικά στην κρίσιμη περίοδο της καραντίνας που ράγισε το γυαλί της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά και μετά την τραγωδία των Τεμπών.
Η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκφράζει την ανάγκη αυτή η κοινωνική δυναμική να παραμείνει στο προσκήνιο και να γίνει δύναμη ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής και της συναίνεσης που τη στηρίζει.
Τι διαφορετικό λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ από το ΚΚΕ το ΜΕΡΑ25 και ποιες είναι οι προγραμματικές διαφορές σας; Επιμένει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να μιλάει για πραγματική αντισυστημική επιλογή. Τι σημαίνει αυτό ακριβώς;
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέει το σύστημα με το όνομα του, είναι ο καπιταλισμός. Μια πραγματική αντισυστημική επιλογή δεν μπορεί παρά να είναι αντικαπιταλιστική. Μια Αριστερά που πάει πιο πέρα από τη λογική του ΚΚΕ, που παρά τη συμβολή του στην ανάπτυξη των αγώνων, τους καθηλώνει σε μια λογική διαμαρτυρίας και εκλογικής εκτόνωσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την τραγωδία των Τεμπών που κλόνισε στις συνειδήσεις την αγορά και τις ιδιωτικοποιήσεις, απαξίωσε το αίτημα για κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων χωρίς αποζημιώσεις και με εργατικό έλεγχο. Περιορίστηκε στην απόδοση ευθυνών και την έκφραση της οργής.
Τα όρια της «ρεαλιστικής ανυπακοής» του ΜΕΡΑ25 δεν χρειάστηκαν πολύ για να φανούν. Στην πρώτη πίεση που δέχθηκε από μεριάς κεφαλαίου και διαμέσου της ΝΔ, ο Βαρουφάκης και ολόκληρο το επιτελείο του ΜΕΡΑ25 βγήκανε αμέσως να δώσουν διαπιστευτήρια ότι είναι με τον ευρωπαϊκό δρόμο. Ότι δεν θέτουν θέμα εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ, τελειώνοντας έτσι και το σύντομο ανέκδοτο περί αριστερής στροφής και ριζοσπαστικοποίησης του ΜΕΡΑ25.
Επίσης για μας βασικό είναι το κριτήριο της πράξης και ειδικά της επαναστατικής τακτικής στις «στροφές» της ταξικής πάλης, εκεί που υπάρχει δυναμική κλονισμού της σταθερότητας του αστικού συστήματος. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ γεννήθηκε μέσα στο κλίμα του Δεκέμβρη του 2008, όταν το ΚΚΕ έτρεξε να δηλώσει ότι «στη δική μας επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι». Την επαύριο κιόλας της μετατροπής του «Όχι» σε «Ναι» από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015, έτρεξε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μαζί με τους άλλους, βοηθώντας και το σύστημα αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ να «περάσουν τον κάβο». Άλλη σημασία έχουν τα λόγια στα «ήρεμα νερά» και άλλη μέσα στη φωτιά…
Για να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική χρειάζεται μαχητικούς κοινωνικούς αγώνες αλλά και σύγκρουση με τους πυλώνες της που είναι το χρέος, η συμμετοχή στην ΕΕ, το ευρώ, το ΝΑΤΟ. Με ορίζοντα την επαναστατική ανατροπή, την σοσιαλιστική προοπτική και την κομμουνιστική απελευθέρωση, που πρέπει να μπουν ξανά στη συζήτηση σε μια εποχή κρίσης του γερασμένου καπιταλισμού και των ολέθριων αδιεξόδων για την κοινωνία. Αυτό περιγράφει το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία το συνδυάζει με λογική ενότητας και την συνάντησή της σε μέτωπα με ευρύτερες μαχόμενες κοινωνικά δυνάμεις. Την οποία θέλει να βαθύνει και σε πολιτικό επίπεδο με πρωτοβουλίες μετεκλογικά. Με την ενίσχυση της στις εκλογές η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στο ρεύμα ανατροπής που έχει ανάγκη η εποχή μας.
Πώς απαντά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ το γνωστό επιχείρημα της «χαμένης» ψήφου;
Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι «χρήσιμη» για την επόμενη μέρα των αγώνων και την αντικαπιταλιστική προοπτική. Χαμένη ψήφος είναι αυτή που πηγαίνει στα κόμματα που ετοιμάζουν τα κυβερνητικά κοστούμια για εφαρμογή μιας δοσμένης αντεργατικής πολιτικής, είτε αν πάει άμεσα σε αυτά είτε έμμεσα δια της αποχής (που αυξάνει το ποσοστό των κομμάτων «εξουσίας») ή δια της ψήφους σε κόμματα κολαούζους όπως το ΠΑΣΟΚ ή η ακροδεξιά Ελληνική Λύση.
