Η 42χρονη Ρι και ο σύζυγός της ήταν έτοιμοι να χωρίσουν μετά από 10 χρόνια γάμου. Αγαπιόντουσαν, όμως εκείνος ήταν πολύ κλειστός, εκείνη ανασφαλής, κι έτσι ποτέ δεν κατάφερναν να βρουν υγιή λύση στις συγκρούσεις τους. Η σεξουαλική τους ζωή είχε καταρρεύσει.
Τότε, ένας φίλος τους πρότεινε να δοκιμάσουν την παράνομη ουσία MDMΑ – γνωστή και ως ecstasy.Αρχικά αρνήθηκαν. Όχι μόνο επειδή φοβούνταν το παράνομο ναρκωτικό, αλλά και επειδή το είχαν συνδέσει με την κουλτούρα των rave party. Έξι μήνες αργότερα διάβασαν ένα best-seller, το How to Change Your Mind, στο οποίο ο συγγραφέας περιέγραφε πώς το ναρκωτικό του άλλαξε τη ζωή.
Το ξανασκέφτηκαν, πήγαν σε μια απομονωμένη περιοχή της Γιούτα, νοίκιασαν ένα σπίτι με όμορφη θέα στο βουνό και πήραν MDMA μαζί με πέντε ακόμη ζευγάρια.
«Πηγαίνοντας προς το σπίτι είπαμε ότι αν δεν λειτουργήσει και αυτό, θα χωρίσουμε», λέει η Ρι στους Times της Νέας Υόρκης.
Οι Αμερικανοί στρέφονται… στα ψυχεδελικά
Τα τελευταία χρόνια, κλινικές δοκιμές έχουν δείξει ότι σε συνδυασμό με την ψυχοθεραπεία, το MDMA είναι σε θέση να απαλύνει τον πόνο του μετατραυματικού στρες, γεγονός που άλλαξε τη φήμη της ουσίας. Ορισμένα ζευγάρια, μαθαίνοντας ότι το ναρκωτικό αυξάνει την ενσυναίσθηση, το αίσθημα εμπιστοσύνης και τη συμπόνια, άρχισαν να χρησιμοποιούν το MDMA μόνοι τους, χωρίς επιτήρηση από ειδικό, σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν τη χαμένη τους σύνδεση και επικοινωνία, αλλά και να κάνουν καλύτερο σεξ.
Οι ειδικοί, ωστόσο, προειδοποιούν ότι το MDMA, ένα παράγωγο αμφεταμίνης, μπορεί να επιφέρει σοβαρές παρενέργειες. Και παρά το γεγονός ότι είναι γνωστό για την ικανότητά του να ενισχύει την ενσυναίσθηση, δεν υπάρχουν αρκετές έρευνες σε ζευγάρια που το λαμβάνουν από κοινού, για να γνωρίζουμε αν είναι όντως ευεργετικό μακροπρόθεσμα ή σε ποιες συνθήκες πραγματικά βοηθά.
Ψυχοθεραπευτικές επιδράσεις
Πριν η χρήση του απαγορευτεί στις ΗΠΑ το 1985, ο ψυχίατρος Τζορτζ Γκριρ πραγματοποίησε περισσότερες από 100 συνεδρίες χορηγώντας την ουσία σε 80 άτομα, ενώ έγραψε ανεπίσημη έρευνα στηριγμένη στις παρατηρήσεις του σε 29 από αυτούς.
Οι συμμετέχοντες δεν έλαβαν την ουσία με στόχο να βελτιώσουν κάποια σχέση τους, έγραψε ο Γκριρ, όμως όλοι τους εκτός από έναν ανέφεραν ότι είδαν την επικοινωνία στις σχέσεις τους να βελτιώνεται μετά τη συνεδρία, είτε με τον σύντροφό τους, είτε με κάποιο άλλο αγαπημένο πρόσωπο.
Πλέον, που η ουσία είναι παράνομη, ορισμένοι συνεχίζουν να τη χορηγούν στους πελάτες τους, ενίοτε με καταστροφικά αποτελέσματα, αφού δεν είναι πάντα σε θέση να γνωρίζουν την καθαρότητα της ουσίας.
Και φυσικά, η χρήση του MDMA χωρίς την παρουσία ειδικού είναι επικίνδυνη.
Παρενέργειες και κίνδυνοι
«Μπορεί να προκαλέσει οτιδήποτε, από το λεγόμενο bad trip, μέχρι ριψοκίνδυνη συμπεριφορά ή ψυχιατρικά συμπτώματα, όπως κρίσεις πανικού ή σωματικές επιπτώσεις όπως η υπέρταση ή να επιφέρει επικίνδυνες παρενέργειες σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή», εξηγεί στους Times η Σμίτα Ντας, επικεφαλής του Συμβουλίου Ψυχιατρικής της Εξάρτησης στην Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία.
Οι πιο συνηθισμένες παρενέργειες περιλαμβάνουν το ακούσιο σφίξιμο του σαγονιού, τη ναυτία, την ταχυκαρδιά και τις εξάψεις και τα ρίγη. Η παρατεταμένη χρήση μπορεί να προκαλέσει βλάβες στα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου που περιέχουν τη σεροτονίνη, το χημικό που συμβάλλει στη ρύθμιση της διάθεσης, του ύπνου, του πόνου, της όρεξης και πολλών ακόμη λειτουργιών.
Και όπως με κάθε άλλη παράνομη ουσία, ένας καθημερινός χρήστης δεν είναι ποτέ σε θέση να γνωρίζει αν και με τι μπορεί να έχει νοθευτεί.
Υποστηρίζοντας και όχι προωθώντας
Ορισμένοι πάροχοι υγείας ψάχνουν τρόπους να βοηθήσουν τους ασθενείς τους χωρίς να παραβιάζουν το νόμο. Πέρσι η εταιρεία Fluence, ένας οργανισμός που εκπαιδεύει ψυχοθεραπευτές στους τρόπους νόμιμης εισαγωγής ψυχεδελικών στις θεραπείες τους, εκπαίδευσε περισσότερους από 300 επαγγελματίες ψυχικής υγείας στην υποστήριξη ασθενών που χρησιμοποιούν μόνοι τους ψυχεδελικά, σύμφωνα με την Ελίζαμπεθ Νίλσον, ψυχολόγο και μια εκ των ιδρυτών της.
Η Fluence λέει στους ψυχοθεραπευτές να μην δίνουν συμβουλές στους πελάτες τους για την απόκτηση ή την ίδια τη χρήση της ουσίας, αλλά να συζητάνε τους λόγους που θέλουν να τη λάβουν, τι περιμένουν να τους συμβεί όταν τη χρησιμοποιούν και πώς θα ελαχιστοποιήσουν τις βλάβες. Επίσης, μπορούν να συζητούν μαζί τους αφού λάβουν την ουσία, για να τους βοηθήσουν να επεξεργαστούν την εμπειρία τους.
Η Τζέιν Γκάμπελ, επικεφαλής εκπαιδεύτρια της Fluence και σύμβουλος σχέσεων, δήλωσε στους Times ότι το ενδιαφέρον του κοινού για τα ψυχεδελικά «έχει εκτιναχθεί». Στο Όρεγκον, την Ουάσινγκτον και αρκετές ακόμη περιοχές των ΗΠΑ, η ψιλοκυβίνη είναι πλέον νόμιμη, ενώ εκατοντάδες κλινικές κεταμίνης έχουν ανοίξει σε όλη τη χώρα. Για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της εποχής, οι ψυχοθεραπευτές θα πρέπει να κατανοούν τόσο αυτά όσο και άλλα ψυχεδελικά, όπως το MDMA, παρατηρεί.
Τα περισσότερα ζευγάρια που την επισκέπτονται, είδαν πράγματι θετική επίδραση στη σχέση τους, όμως δεν λείπουν κι εκείνοι που αναζήτησαν τη βοήθειά της μετά από «πολύ δύσκολες εμπειρίες» που τους προκάλεσε το νοθευμένο MDMA ή η έλλειψη επαγγελματικής (και ενίοτε οποιασδήποτε) καθοδήγησης.
Ορός της αλήθειας
Ο Τσάρλι Γουίνιγκερ, ψυχοθεραπευτής από το Μπρούκλιν και συγγραφέας βιβλίου γύρω από τη δράση της ουσίας, προειδοποιεί ότι το MDMA μπορεί να λειτουργήσει ως «ορός της αλήθειας».
«Κι αν ένας σύντροφος παραδεχτεί ότι έχει απατήσει τον άλλο;», αναρωτιέται, λέγοντας ότι έχει εργαστεί πολλές φορές με ζευγάρια που έκαναν χρήση της ουσίας. Χωρίς την παρουσία εκπαιδευμένου θεραπευτή, καταλήγει, δεν είναι βέβαιο ότι θα έχουν τα εργαλεία να διαχειριστούν τις πληροφορίες με εποικοδομητικό τρόπο.
Στην περίπτωση της Ρι, τα πράγματα κύλησαν ομαλά. Η ίδια και ο σύζυγός της μίλησαν – επιτέλους – ανοιχτά για όλα, με δάκρυα στα μάτια, ξάπλωσαν αγκαλιά στο κρεβάτι και κατέληξαν να μιλούν για όλα όσα λατρεύουν στον άλλο.
Συνέχισαν να λαμβάνουν MDMA περίπου δυο φορές το χρόνο, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες συζητήσεις και κρατούσαν λίστα με τα πράγματα για τα οποία ήθελαν να μιλήσουν υπό την επήρεια. Ταυτόχρονα, και οι δυο επισκέφθηκαν ψυχολόγους. Πλέον, τρία χρόνια μετά την πρώτη δοκιμή, η σχέση τους έχει βελτιωθεί – όπως και η σεξουαλική τους ζωή – και μπορούν να μιλούν ανοιχτά χωρίς να χρειάζονται ναρκωτικά.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον στο MDMA
Αυτή τη στιγμή, κλινικές δοκιμές για τη θεραπευτική του χρήση σε ανθρώπους που πάσχουν από μετατραυματικό στρες, βρίσκονται στην Τρίτη Φάση. Αν όλα πάνε καλά, δεν αποκλείεται ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων να το εγκρίνει ήδη από το τέλος της ερχόμενης χρονιάς. Όμως ελάχιστες είναι οι έρευνες που έχουν εξετάσει την αποτελεσματικότητά του σε ζευγάρια.
Μια ποιοτική έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο, περιέγραψε τον τρόπο με τον οποίο οκτώ ζευγάρια χρησιμοποίησαν το MDMA για να βελτιώσουν τη σχέση τους, όμως μέχρι στιγμής υπάρχει μόνο μια μελέτη που να εξετάζει τη δράση του όταν λαμβάνεται σε κλινικό περιβάλλον και με την παρουσία ψυχοθεραπευτή.
Στη μελέτη, που πραγματοποιήθηκε στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνα με δείγμα μόλις έξι ζευγάρια, προαπαιτούμενο ήταν τουλάχιστον ένας από τους δύο να πάσχει από PTSD – όμως την ουσία έλαβαν και εκείνοι που δεν είχαν διαγνωστεί με αυτό.
Στο τέλος, πέντε από τα έξι άτομα με μετατραυματικό στρες δεν παρουσίαζαν πλέον συμπτώματα, ενώ εμφάνιζαν βελτίωση στην ικανοποίησή τους από τις σχέσεις τους, σύμφωνα με τους συγγραφείς.
Η Αν Γουάγκνερ, κλινική ψυχολόγος από το Τορόντο και μια εκ των επικεφαλής της μελέτης, δήλωσε στους Times ότι έχει υποβάλει αίτηση για την έγκριση κλινικών δοκιμών σε 60 ζευγάρια. Όπως συνέβη και στην πιλοτική μελέτη, τουλάχιστον ένα μέλος του κάθε ζευγαριού θα πρέπει να έχει διαγνωστεί με μετατραυματικό στρες.
Κατά τη λήψη της ουσίας «και οι δύο θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να βουτήξουν στα συναισθήματά τους και να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, αντί να θεωρήσουν ότι η ουσία θα διορθώσει τη σχέση από μόνη της», τονίζει.
Με πληροφορίες από Times της Νέας Υόρκης/πηγή in.gr
