«Η Μολδαβία μοιάζει να είναι η επόμενη Ουκρανία» είπε πρόσφατα ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, σε μια διατύπωση που προφανώς και πρέπει να μας ανησυχήσει για τις βλέψεις του προέδρου του, Βλαντίμιρ Πούτιν.
Ο Λαβρόφ, όπως και άλλοι στον μικρό και διαρκώς συρρικνούμενο κύκλο γύρω από τον πρόεδρο της Ρωσίας, περιορίζεται όλο και περισσότερο στο να παπαγαλίζει ό,τι ψέματα προπαγάνδας ή πυρετώδεις παραισθήσεις δημιουργεί το μυαλό του Πούτιν.
Επομένως, σύμφωνα με τον αρθρογράφο του Bloomberg, Andras Kluth, είναι ανησυχητικό που επιλέγει για άλλη μια φορά τη Μολδαβία.
Οι ομοιότητες Ουκρανίας και Μολδαβίας… βούτυρο στο ψωμί του Πούτιν
Σύμφωνα με την ανάλυση του δημοσιογράφου, η δήλωση του Λαβρόφ υποδεικνύει ότι, από τη Μόσχα, η Μολδαβία μοιάζει με την Ουκρανία πριν από την επίθεση του Πούτιν, πριν από ένα χρόνο. Και οι δύο χώρες ήταν μέλη της Σοβιετικής Ένωσης και πριν από αυτό της Ρωσικής και άλλων αυτοκρατοριών. Και οι δύο ανέκτησαν την ανεξαρτησία τους μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Και οι δύο τις τελευταίες δεκαετίες προσανατολίστηκαν προς τη Δύση, με τη φιλοδοξία να ενταχθούν μια μέρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πράγματι, πέρυσι, η ΕΕ έδωσε με διαδικασίες «fast-track» το επίσημο καθεστώς υποψήφιων προς ένταξη χωρών τόσο στη Μολδαβία όσο και στην Ουκρανία.
Η Μόσχα ισχυρίζεται ότι βλέπει ακόμη περισσότερες ομοιότητες. Τόσο η Ουκρανία όσο και η Μολδαβία, σύμφωνα με το αφήγημα του Κρεμλίνου, θέλουν να ενταχθούν και στο ΝΑΤΟ και να ευθυγραμμιστούν με την καθοδηγούμενη από τις ΗΠΑ -και άρα… σατανική- Δύση, ενάντια στη Ρωσία.
Στην περίπτωση της Μολδαβίας, αυτό είναι απλώς ψέμα, καθώς η ουδετερότητα είναι γραμμένη στο σύνταγμά της.
Ο Πούτιν και ο Λαβρόφ σημειώνουν, επίσης, ότι η Μολδαβία, όπως και η Ουκρανία από το 2014, έχει μια περιοχή στα ανατολικά -που ονομάζεται Υπερδνειστερία επειδή βρίσκεται «απέναντι» από τον ποταμό Δνείστερο, όταν βλέπει κανείς από το Κισινάου- όπου ζουν Ρώσοι αυτονομιστές που διοικούν μια αποσχισθείσα δημοκρατία-υπέρμαχο του Κρεμλίνου.
Η Υπερδνειστερία φιλοξενεί επίσης περισσότερους από 1.000 Ρώσους στρατιώτες, καθώς και μια τεράστια αποθήκη πυρομαχικών.
Αυτή η παρουσία Ρώσων στη Μολδαβία, όπως και στην Ουκρανία και σε άλλες μετασοβιετικές χώρες, επιτρέπει στον Πούτιν να διαδώσει τη μυθοπλασία ότι οι εθνικοί του «συγγενείς» καταπιέζονται και χρειάζονται την προστασία και την παρέμβασή του. Στη συνέχεια χρησιμοποιεί αυτά τα ψέματα -τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν ακόμα και προβοκάτσια- ως πρόσχημα για περισσότερη ρωσική επιθετικότητα.
Σχεδόν αναμενόμενη κάποιου είδους επίθεση του Πούτιν στη Μολδαβία
Όταν ο Λαβρόφ απορροφάται στη σκέψη ότι η Μολδαβία είναι η επόμενη Ουκρανία, λέει ο αρθρογράφος του Bloomberg, υπονοεί ότι είναι η επόμενη χώρα στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας που προσπαθεί να συστρατευθεί με τη μοχθηρή Δύση, γεγονός που απαιτεί από τη Ρωσία να διεισδύσει ή να την καταλάβει ή να επιτεθεί με άλλον τρόπο -σε ένα είδος «προληπτικής αυτοάμυνας», όπως είναι… αυτονόητο.
Ως εκ τούτου, η Ουκρανία και η Δύση περιμένουν κάποιου είδους επίθεση στη Μολδαβία. Αν ο Πούτιν είχε πετύχει το αρχικό του σχέδιο να υποτάξει γρήγορα την Ουκρανία -ή ακόμα και το επόμενο σχέδιό του να καταλάβει την Οδησσό και την ακτή της Μαύρης Θάλασσας της Ουκρανίας- θα είχε στρατιωτικό νόημα για τους Ρώσους στην Υπερδνειστερία να εισβάλουν στην Ουκρανία από τα δυτικά και να την «πνίξουν». Η υπόλοιπη Μολδαβία θα ήταν ένα απομεινάρι, με το οποίο ο Πούτιν θα ασχολούνταν αργότερα.
Εάν το Κρεμλίνο δεν έχει ακόμη δραστηριοποιηθεί πιο ανοιχτά στη Μολδαβία, είναι πιθανώς μόνον επειδή οι Ρώσοι απέτυχαν τόσο θεαματικά στην επίτευξη οποιουδήποτε από τους στρατιωτικούς τους στόχους στην Ουκρανία. Ακόμη και οι Ρώσοι στην Υπερδνειστερία δεν δείχνουν ιδιαίτερα πρόθυμοι να παρασυρθούν σε ένα χάος που μοιάζει με αυτό στο Ντονμπάς, για παράδειγμα.
Η φιλοδυτική πρόεδρος της Μολδαβίας αποτελεί «κόκκινο πανί» για τον Πούτιν
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Μολδαβία είναι ασφαλής. Αυτόν τον μήνα, το Κίεβο ανακοίνωσε ότι είχε πληροφορίες ότι η Μόσχα σχεδίαζε πραξικόπημα για να ανατρέψει την κυβέρνηση της Μολδαβίας υπό την πρόεδρο Μάγια Σαντού και να εγκαταστήσει ένα καθεστώς «μαριονέτα», κατ’ επιλογή του Κρεμλίνου.
Η Σαντού επιβεβαίωσε το σχέδιο λίγες μέρες αργότερα, προσθέτοντας ότι αφορούσε Ρώσους, Λευκορώσους, Μαυροβούνιους και Σέρβους. Τώρα αντικατέστησε τον πρωθυπουργό της, ενίσχυσε τα μέτρα ασφαλείας και παρακάλεσε τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, κατά την επίσκεψή του στην Ευρώπη, να αυξήσει την αμερικανική υποστήριξη.
Κατά μία έννοια, η Σαντού ενσαρκώνει την πλούσια πολιτιστική και εθνική ποικιλομορφία της χώρας της, καθώς και τη δυτική σημερινή της ματιά. Η περιοχή, που παλαιότερα ονομαζόταν Βεσσαραβία, ήταν επί αιώνες στα χέρια Οθωμανών, Τσάρων, Ρουμάνων και Σοβιετικών. Αλλά οι περισσότεροι Μολδαβοί είναι εθνικά Ρουμάνοι και αρκετοί, όπως η Σαντού, έχουν ακόμη και διπλή υπηκοότητα στη Ρουμανία, μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Για το Κρεμλίνο, αυτό είναι αρκετό για να χαρακτηρίσει την πρόεδρο ως «γόνο του δυτικού διαβόλου».
Στην πραγματικότητα, η Σαντού -και πάλι, όπως και οι περισσότεροι συμπατριώτες της δυτικά του Δνείστερου- εκτιμά ειλικρινά τα «δυτικά» (δηλαδή, τα μη ρωσικά) ιδανικά της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Σπούδασε στη Σχολή Κένεντι του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και έκανε μια θητεία στην Παγκόσμια Τράπεζα στην Ουάσιγκτον.
Σήμερα, η Μολδαβία μπορεί να είναι μια από τις φτωχότερες και πιο διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης, αλλά αύριο οι Μολδαβοί ελπίζουν να είναι ένα ευημερούν και ελεύθερο μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ευρώπη και Δύση πρέπει να προετοιμαστούν για να προστατέψουν τη Μολδαβία
Σε αυτή τη φιλοδοξία, η Μολδαβία είναι πράγματι σαν την Ουκρανία. Και αυτό είναι που ανησυχεί τον Πούτιν. Θα προτιμούσε να μετατρέψει όλες τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες σε υποτελή και αποτυχημένα κράτη, παρά να τις δει να ευημερούν όπως η Εσθονία, η Λετονία και η Λιθουανία. Σε μια τέτοια περίπτωση, ακόμη και οι Ρώσοι μπορεί να αποκτήσουν «δυτικές» ιδέες.
Γι’ αυτό φαίνεται βέβαιο ότι ο Πούτιν θα αντιμετωπίσει όντως τη Μολδαβία ως την επόμενη Ουκρανία. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ανατροπή, επίθεση ή -αν το επιτρέπει η στρατιωτική κατάσταση στην Ουκρανία- ακόμη και να την… καταπιεί ολόκληρη.
Η Ευρώπη και η Δύση πρέπει να προετοιμαστούν τώρα. Το να σταλούν στη Μολδαβία μερικά μετρητά και να της προσφερθεί η μακρινή προοπτική ένταξης στην ΕΕ είναι μια αρχή. Αλλά η ΕΕ θα πρέπει επίσης να βοηθήσει τη χώρα να απογαλακτιστεί από την εξάρτησή της από το ρωσικό αέριο και να της δώσει τα μέσα για να στεγάσει τους πολλούς Ουκρανούς πρόσφυγες που υποδέχθηκε… Και πρέπει να στείλει όπλα στον στρατό του Κισινάου.
Εάν ο Λαβρόφ και ο Πούτιν θεωρούν πράγματι τη Μολδαβία την επόμενη Ουκρανία, τότε η Δύση δεν πρέπει να τους αφήσει καμία αμφιβολία ότι και στις δύο χώρες η Ρωσία θα χάσει.
πηγή iefimerida.gr
