Οι κλοπές έργων τέχνης και η διακίνησή τους θεωρείται μία βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων, ωστόσο -σύμφωνα με τους ειδικούς- είναι κοινά αποδεκτό πως η αξιοποίηση των κλοπιμαίων είναι πολύ πιο δύσκολη υπόθεση και από την ίδια την «αρπαγή» τους.
Οι πιθανότητες πώλησης ενός διάσημου έργου, όπως ο Πικάσο και ο Μοντριάν της Εθνικής Πινακοθήκης, είναι περιορισμένες και εάν πρόκειται για περιστατικό κλοπής «για προσωπική χρήση», οι ευκαιρίες εξιχνίασης λιγοστεύουν.
Η πρώτη κλοπή έργου τέχνης καταγράφηκε το 1473 από Πολωνούς πειρατές. Στόχος τους ήταν ένα πλοίο με κατεύθυνση τη Φλωρεντία, στο οποίο βρισκόταν και το τρίπτυχο του Γερμανού ζωγράφου Χανς Μέμλινγκ «Η τελική κρίση». Μέχρι και σήμερα το έργο αυτό βρίσκεται στην Πολωνία ενώ οι Ιταλοί εξακολουθούν να απαιτούν τον επαναπατρισμό του.
Το τρίπτυχο του Γερμανού ζωγράφου Χανς Μέμλινγκ (τέλη δεκαετίας 1460)
Με αφορμή την εξιχνίαση της «κλοπής του αιώνα» από την Εθνική Πινακοθήκη, υπάρχουν δεκάδες ανεξιχνίαστες υποθέσεις διεθνώς και το kathimerini.gr παρουσιάζει τις πιο σημαντικές.
Βοστώνη – Μουσείο Ισαβέλλα Στιούαρτ Γκάρντνερ, 1990
Η κλοπή στο μουσείο Ισαβέλλας Γκάρντνερ της Βοστώνης το 1990 υπήρξε αναίμακτη. Οι δύο δράστες εισχώρησαν τη νύχτα παριστάνοντας τους αστυνομικούς, έδεσαν τους φρουρούς και έφυγαν με τρεις Ρέμπραντ, ένα Βερμέερ, ένα Ντεγκά και ένα Μανέ. Η αστυνομία έφτασε στο μουσείο το επόμενο πρωί, ενώ οι ληστές κατάφεραν να αφαιρέσουν έργα αξίας 500 εκατομμύριων δολαρίων.
Οι κορνίζες των έργων παραμένουν έκτοτε κενές στους τοίχους του μουσείου, όπως ορίζει η αυστηρή διαθήκη της δωρήτριας.
Το μουσείο προσφέρει μέχρι και σήμερα αμοιβή 10 εκατομμυρίων δολαρίων σε όποιον οδηγήσει την έρευνα στους πίνακες. Όπως παραδέχθηκε άλλωστε το FBI, η έρευνα τώρα επικεντρώνεται στον εντοπισμό των κλεμμένων έργων τέχνης και όχι σε συλλήψεις.
Χιούστον – Κλοπή από ιδιωτική συλλογή, 2011
Στις 8 Σεπτεμβρίου του 2011, ο πίνακας «Madeleine» (μούσα του Ρενουάρ) εκλάπη κατά τη διάρκεια ένοπλης ληστείας σε σπίτι στο Χιούστον.
Ο μασκοφόρος ληστής, σύμφωνα με τις περιγραφές ήταν λευκός, μετρίου αναστήματος, ενώ ήταν οπλισμένος με ένα ημι-αυτόματο πιστόλι μεγάλου διαμετρήματος.
Ένας ιδιωτικός ασφαλιστής προσφέρει έως και 50.000 δολάρια για πληροφορίες που μπορεί να οδηγήσουν στην ανάκτηση του πίνακα.
Σίδνεϊ – Κλοπή από την Πινακοθήκη Τέχνης της Νέας Νότιας Ουαλίας, 2007
Στις αρχές του 2007, ο πίνακας «Ο Ιππότης» (αυτοπροσωπογραφία του Φρανς φαν Μίρις του πρεσβύτερου), χρονολογούμενος κατά την περίοδο 1657-59, κλάπηκε από την Πινακοθήκη Τέχνης της Νέας Νότιας Ουαλίας στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας.
Ο μικρός σε διαστάσεις πίνακας, 20 x 16 cm είχε δωρηθεί στην πινακοθήκη το 1993 από τον φιλάνθρωπο και άνθρωπο των ΜΜΕ Τζέιμς Φαίρφαξ.
Η κλοπή έγινε κατά τη διάρκεια που η πινακοθήκη ήταν ανοιχτή, ενώ η αξία του πίνακα υπολογίζεται -σύμφωνα με τους υπεύθυνους του μουσείου, στο 1 εκατ. δολάρια.
Ρίο ντε Τζανέιρο – Κλοπή Πικάσο, Νταλί και Μονέ από το μουσείο της πόλης, 2006
Τον Φεβρουάριο του 2006, η πολυκοσμία του μεγαλύτερου και διασημότερου καρναβαλιού στο κόσμο φαίνεται ότι βοήθησε άγνωστους στο Ρίο ντε Ζανέιρο για να αφαιρέσουν έργα των Πικάσο, Νταλί, Ματίς και Μονέ από μουσείο της πόλης.
Οι δράστες πήραν τους πίνακες και στη συνέχεια απλώς χάθηκαν μέσα στο πλήθος που χόρευε σάμπα.
Μεταξύ των έργων που εκλάπησαν είναι «ο Χορός» του Πάμπλο Πικάσο (1925), «Τα δύο μπαλκόνια» του Σαλβαδόρ Νταλί (1929), «ο Κήπος του Λουξεμβούργου» του Ανρί Ματίς (1903) και «το Λιμάνι» του Κλοντ Μονέ (1880).
Παλέρμο – Κλοπή του έργου «Γέννηση του Χριστού» του Καραβάτζιο, 1969
«Η γέννηση του Χριστού», ένα αριστούργημα του Καραβάτζιο, εκλάπη από τη Σικελική μαφία το 1969 και αποτελεί μία από τις πιο διάσημες αρπαγές έργων τέχνης στον κόσμο.
Στόχος των δραστών ήταν το αριστούργημα του Μικελάντζελο Μερίζι Ντα Καραβάτζιο που βρισκόταν για 360 χρόνια στο παρεκκλήσι του Σαν Λορέντζο.
Οι κλέφτες έκοψαν με ξυράφι τον καμβά από την κορνίζα του (3 μέτρα ύψος και δυο μέτρα πλάτος), το τύλιξαν και εξαφανίστηκαν, με την υπόθεση -παρά τις κατά καιρούς καταθέσεις περί εμπλοκής της μαφίας- να παραμένει ανεξιχνίαστη.
Πηγή:Καθημερίνη
