Για ωφελιμιστική πολιτική της Τουρκίας όσον αφορά την αρνητική στάση του Ερντογάν στην προοπτική ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, έκανε λόγο ο Δημήτρης Σταθακόπουλος, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, νομικός και διεθνολόγος ειδικός σε ελληνοτουρκικά θέματα.
Ο κ. Σταθακόπουλος (ΕΡΤ) ανέφερε ότι η Άγκυρα φοβάται τη Ρωσία για το θέμα του Εύξεινου Πόντου και των Στενών, ωστόσο δεν φοβάται τη Δύση γιατί εκείνη θεωρεί ότι «η Τουρκία είναι αναγκαίο κακό και της συγχωρεί ό,τι κι αν κάνει».
Όπως υπογράμμισε «τη θεωρεί μέρος της κλειδαριάς του ενιαίου χώρου της Ανατολικής Μεσογείου, όπου εκεί ανήκουμε και εμείς. Αλλά στην κλειδαριά αυτή, ο μηχανισμός είναι η Τουρκία και ο αφαλός είναι η Ελλάδα».
Μάλιστα, ο καθηγητής παρομοίασε την Τουρκία ως τον άσωτο γιο από την θρησκευτική παραβολή και την Ελλάδα ως τον καλό γιο και προσέθεσε ότι η Τουρκία πρωτίστως κοιτά τα δικά της συμφέροντα, σε αντίθεση με την Ελλάδα που θα κοιτάξει το όφελος της συμμαχίας ή του οργανισμού που ανήκει γιατί μέσα από αυτό θα έχει όφελος.
Η «ανάγνωση» της Αθήνας
Στην Αθήνα είναι απολύτως δεδομένο ότι ο Ερντογάν έχει μπει σε μια διαδικασία ανατολίτικου παζαριού, δίχως να είναι σαφές αν αυτή η διαδικασία έχει ως στόχο κέρδη από την Ε.Ε., το ΝΑΤΟ ή τις ΗΠΑ (π.χ. για την υπόθεση των F-16 ή την πίεση για το ενεργειακό).
Πηγές που επικαλείται η «Καθημερινή» σημειώνουν ότι ο τούρκος πρόεδρος με τη δημόσια τοποθέτησή του είπε εκείνο που σκέφτονται ήδη αρκετές χώρες του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, περί του αν δηλαδή είναι απαραίτητο να δοθούν στη Μόσχα επιχειρήματα για περαιτέρω κλιμάκωση της έντασης.
Και πρόσθεταν ότι, αν η Τουρκία ήταν η μόνη σκεπτικιστική χώρα κατά της ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας, τότε ο Ερντογάν πιθανότατα δεν θα αναλάμβανε την πρωτοβουλία να τοποθετηθεί δημόσια.
Εν ολίγοις, όπως αναφέρει η ίδια πηγή, εφόσον έλθει η στιγμή να κυρωθεί η ένταξη των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ, και έχει εξασφαλιστεί η υποστήριξη των 29 από τα 30 κράτη-μέλη, η Τουρκία πιθανότατα δεν θα επιμείνει στην αντίδρασή της.
Πάντως, στην Αθήνα υπάρχει ανησυχία για επαναφορά των έμμεσων, πλην σαφών απειλών κατά της Ελλάδας, που συνδυάζονται και με τις πρόσφατες υπόνοιες περί νέων ερευνών στην Ανατολική Μεσόγειο τις προηγούμενες ημέρες.
