Να καθησυχάσει τον πρόεδρο της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν ότι δεν θα τον υποχρεώσει σε παραίτηση σε περίπτωση που κερδίσει τις πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές επιχείρησε η Μαρίν Λεπέν.
Συγκεκριμένα σε συνέντευξη της στην εφημερίδα Le Figaro η ηγέτης του Εθνικού Συναγερμού δήλωσε πως σέβεται τους θεσμούς και δεν επιδιώκει θεσμικό χάος “Απλώς θα υπάρξει συγκατοίκηση”. Με τον τρόπο αυτόν η κα Λεπέν επιδιώκει να καθησυχάσει συστημικούς ψηφοφόρους προκειμένου να εδραιώσει πλειοψηφία στο επόμενο κοινοβούλιο μετά τις εκλογές. Εκεί σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg ο Εθνικός Συναγερμός αναμένεται να είναι η πρώτη δύναμη μια προοπτική που έχει προκαλέσει ισχυρή ανησυχία στους επενδυτές και τους διεθνείς εταίρους της Γαλλίας.
Ακόμα η κα Μαρίν Λεπέν δήλωσε πως αν καταφέρει να σχηματίσει κυβερνητική πλειοψηφία, είτε μόνο με τους βουλευτές της Εθνικής Συσπείρωσης είτε με τη στήριξη συμμαχικών δυνάμεων, η ίδια αναμένεται να ηγηθεί της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός, με τον 28χρονος ηγέτη του κόμματος, κ. Τζόρνταν Μπαρντέλα να γίνεται πρωθυπουργός. Οι εκλογές στη Γαλλία θα γίνουν σε δύο γύρους και θα ολοκληρωθούν στις 7 Ιουλίου. Η Γαλλία έχει βυθιστεί στο πολιτικό χάος από τότε που ο πρόεδρος Εμάνουελ Μακρόν διέλυσε την Εθνοσυνέλευση πριν μια εβδομάδα, αφού υπέστη βαριά ήττα από το κόμμα της Λεπέν στις ευρωεκλογές. Ο ίδιος ο Μακρόν επέμεινε ότι θα παραμείνει πρόεδρος ό,τι κι αν συμβεί και χαρακτήρισε την ιδέα ότι θα παραιτηθεί “παράλογη”.
Το γαλλικό σύνταγμα επιτρέπει η προεδρία και η Εθνοσυνέλευση, κατ’ επέκταση η κυβέρνηση να ελέγχονται από διαφορετικά κόμματα, αν και αυτό συμβαίνει λιγότερο συχνά από ό,τι στις ΗΠΑ. Η τελευταία φορά που υπήρξε “συγκατοίκηση” στη Γαλλία ήταν το 1997, όταν ο προερχόμενος από την κεντροδεξιά πρόεδρος Ζακ Σιράκ, προκήρυξε πρόωρες εκλογές στις οποίες έχασε την πλειοψηφία του. Κατά συνέπεια αναγκάστηκε να ορίσει πρωθυπουργό τον επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Όταν υπάρχει “συγκατοίκηση”, ο πρόεδρος ελέγχει την εξωτερική πολιτική και την άμυνα, ενώ ο πρωθυπουργός είναι υπεύθυνος για τομείς εσωτερικής πολιτικής όπως η υγεία και Τι η εκπαίδευση.
