Πολλοί είναι οι αστέρες στην ιστορία του Ποδοσφαίρου οι οποίοι δεν έχουν καταφέρει να κερδίσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο με τις Εθνικές τους ομάδες. Εμείς επιλέξαμε ως κορυφαίους, αυτούς που έχουν κατακτήσει το μέγιστο ατομικό έπαθλο για ένα ποδοσφαιριστή, αυτό της Χρυσής Μπάλας, αλλά δεν κατάφεραν να κατακτήσουν το βαρύτιμο τρόπαιο του Μουντιάλ.
Στάνλει Μάθιους (1956)
Ο πρώτος νικητής της Χρυσής Μπάλας, το μακρινό 1956, ήταν ο Άγγλος Στάνλει Μάθιους που εκείνη την χρονιά αγωνιζόταν στην Μπλάκπουλ. Είναι και ο πρώτος που μπαίνει στην λίστα, καθώς δεν έχει καταφέρει να κερδίσει το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου τις δύο φορές που αγωνίστηκε, το 1950 στην Βραζιλία και το 1954 στην Ελβετία. Με την Εθνική ομάδα της Αγγλίας, σημείωσε 54 συμμετοχές και 11 γκολ.
Αλφρέντο Ντι Στέφανο (1957,1959)
Ο θρύλος της Ρεάλ Μαδρίτης κατέκτησε δύο Χρυσές Μπάλες. Αγωνίστηκε σε τρεις Εθνικές ομάδες συνολικά στην καριέρα του, έχοντας μόνο μία εμφάνιση σε Παγκόσμιο Κύπελλο, στο οποίο μάλιστα δεν αγωνίστηκε λόγω τραυματισμού, το 1962 στην Χιλή με την Ισπανία. Αγωνίστηκε για την Αργεντινή, με την οποία έπαιξε 6 φορές και σκόραρε ισάριθμες φορές, την Κολομβία, που είχε 4 συμμετοχές και κανένα γκολ και της Ισπανίας, της οποίας φόρεσε τα χρώματα 31 φορές και πέτυχε 23 γκολ.
Ρεϊμόν Κοπά (1958)
Ο Πολωνός Ρεϊμόν Κοπαζέφσκι, ο οποίος έπειτα την μετανάστευση των γονιών του στην Γαλλία, άλλαξε το όνομα του σε Ρεϊμόν Κοπά και έγινε Γάλλος, είναι ένας θρύλος της Σταντ ντε Ρενς και της Ρεάλ Μαδρίτης. Το 1958, στην Σουηδία, όντας παίκτης της Βασίλισσας, κέρδισε την Χρυσή Μπάλα. Εμφανίστηκε σε δύο Μουντιάλ, αυτά του 1954 και του 1958, με το πρώτο να καταλήγει σε πλήρη αποτυχία, ενώ το δεύτερο να τον βρίσκει στην τρίτη θέση της διοργάνωσης, σημειώνοντας 3 γκολ και 9 ασίστ. Με την Εθνική Γαλλίας είχε 45 εμφανίσεις και 18 γκολ.
Λουίς Σουάρεζ (1960)
Δεν μιλάμε για τον Ουρουγουανό επιθετικό που είναι γνωστός στο σημερινό ποδοσφαιρικό στερέωμα. Μιλάμε για τον Ισπανό μέσο Λουίς Σουάρεζ, που έπαιξε επίσης στην Μπαρτσελόνα, ήταν ο νικητής της Χρυσής Μπάλας του 1960. Έπαιξε επίσης στην Ίντερ, για 10 χρόνια. Έπαιξε σε 2 Παγκόσμια Κύπελλα, το 1962 και το 1966 στην Αγγλία. Ως προπονητής, οδήγησε την Ισπανία στον δεύτερο γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1990. Με την Εθνική Ισπανίας είχε 32 συμμετοχές και 14 γκολ.
Ομάρ Σιβόρι (1961)
Ο Ιταλό-Αργεντίνος Ομάρ Σιβόρι είναι ο πρώτος της λίστας και ο πρώτος νικητής Χρυσής Μπάλας που δεν έχει αγωνιστεί στην Ρεάλ Μαδρίτης. Γνωστός θρύλος την «Μεγάλης Κυρίας» της Γιουβέντους, στην οποία ήταν παίκτης όταν κέρδισε την Χρυσή Μπάλα. Σε διεθνές επίπεδο, αγωνίστηκε σε 19 αγώνες με την Αργεντινή πετυχαίνοντας 9 γκολ και με την Ιταλία αγωνίστηκε 9 φορές με 8 τέρματα, μάλιστα παίζοντας στο μόνο του Μουντιάλ, αυτό του 1962, όπου αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο.
Γιόσεφ Μάζοπουστ (1962)
Μέχρι στιγμής, είναι ο παίκτης που έφτασε πιο κοντά στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Το 1962, τότε ως παίκτης της Ντούκλα Πράγας, οδήγησε την Εθνική ομάδα της Τσεχοσλοβακίας στον τελικό του Μουντιάλ του 1962. Σε εκείνο το παιχνίδι ο ίδιος άνοιξε το σκορ, αλλά στο τέλος ηττήθηκαν από την πανίσχυρη Βραζιλία με 3-1. Εκείνη η πορεία του χάρισε και την Χρυσή Μπάλα εκείνης της χρονιάς. Επίσης, είχε συμμετάσχει στην διοργάνωση του 1958, ενώ με την Τσεχοσλοβακία είχε 63 συμμετοχές και 10 γκολ.
Λεβ Γιασίν (1963)
Μέχρι και σήμερα είναι ο μόνος τερματοφύλακας που έχει κερδίσει το βραβείο της Χρυσής Μπάλας. Αγωνίστηκε σε όλη την καριέρα του στην Ντιναμό Μόσχας. Με την Σοβιετική Ένωση πήρε μέρος σε 4 Μουντιάλ και έφτασε δύο φορές στα προημιτελικά, το 1958 και το 1962, ενώ το 1966 ήρθε τέταρτος. Το 1970 στο Μεξικό βρισκόταν στην αποστολή, ωστόσο ήταν η τρίτη επιλογή τερματοφύλακα. Έπαιξε σε 13 αγώνες σε Μουντιάλ και δέχθηκε 17 γκολ ενώ σε 4 κράτησε ανέπαφη την εστία του. Συνολικά με την φανέλα της Σοβιετικής Ένωσης είχε 78 συμμετοχές.
Ντένις Λόου (1964)
Ο Σκωτσέζος θρύλος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με τα 237 γκολ για την ομάδα, κέρδισε την Χρυσή Μπάλα το 1964 μετά από μια χρονιά που τον βρήκε να έχει 46 τέρματα σε 42 αγώνες. Κατάφερε να αγωνιστεί σε Μουντιάλ μόνο το 1974 στην Γερμανία, στο τέλος της καριέρας του, παίζοντας σε μονάχα έναν αγώνα, εναντίον του Ζαΐρ (Κονγκό) που έληξε 2-0. Ήταν αυτός όμως που πέτυχε το κρίσιμο γκολ στον προκριματικό αγώνα εναντίον της Τσεχοσλοβακίας. Με την Εθνική Σκωτίας είχε 30 γκολ σε 55 αγώνες.
Εουσέμπιο (1965)
Ο θρυλικός Πορτογάλος επιθετικός και ο άνθρωπος που οδήγησε την Μπενφίκα σε δύο κατακτήσεις του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1960 και 1961, ήταν ο νικητής του βραβείου το 1965. Αγωνίστηκε μονάχα σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, αυτό του 1966, στο οποίο πέτυχε 9 γκολ, και ήταν ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, στην οποία η χώρα του τερμάτισε τρίτη. Μάλιστα, πέτυχε 4 γκολ στην ανατροπή του 3-0 εις βάρος της Βόρειας Κορέας. Συνολικά σε 64 εμφανίσεις με την Πορτογαλία είχε 41 γκολ.
Φλόριαν Άλμπερτ (1967)
Ο θρύλος του ουγγρικού ποδοσφαίρου, Φλόριαν Άλμπερτ αγωνίστηκε σε όλη του την καριέρα με την ομάδα της Φερεντσβάρος. Στην καριέρα του αγωνίστηκε σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, αυτό του 1966, οπού έχει λάβει μέρος στο κατά πολλούς καλύτερο παιχνίδι στην ιστορία του θεσμού το Ουγγαρία-Βραζιλία 3-1, ελέγχοντας το παιχνίδι χωρίς ο ίδιος να σκοράρει, κάνοντας τον κόσμο να ξεχάσει την απουσία του Πελέ. Με την Εθνική Ουγγαρίας είχε 75 συμμετοχές και 31 γκολ.
Τζoρτζ Μπεστ (1968)
Ο Βορειοϊρλανδός θρύλος του ποδοσφαίρου και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όχι μόνο δεν κατάφερε να κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά δεν κατάφερε καν να αγωνιστεί. Πιο κοντά σε εμφάνιση ήρθε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 στην Ισπανία, όπου είχε προκριθεί η Βόρειος Ιρλανδία, ωστόσο λόγω της ηλικίας του (35 χρονών) αλλά και του αλκοολισμού του, ο Μπίλι Μπίνγκαμ τον άφησε εκτός αποστολής. Με την εθνική φανέλα της χώρας του σημειώσε 9 γκολ σε 37 εμφανίσεις.
Τζιάνι Ριβέρα (1969)
Ο Ιταλός παίκτης-θρύλος της Μίλαν, Τζιοβάνι Ριβέρα, είναι ο κάτοχος της Χρυσής Μπάλας του 1969. Με την Ιταλία κατάφερε να αγωνιστεί σε τρία Μουντιάλ, το 1966, το 1970 και το 1974. Στο πρώτο και το τρίτο η Ιταλία δεν ήταν καλή, μάλιστα το 1966 ηττήθηκε από την Βόρειο Κορέα. Ωστόσο το 1970 ήρθε μία ανάσα από την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όπου και ηττήθηκε 4-1 από την Βραζιλία στον τελικό. Με την Ιταλία είχε 60 εμφανίσεις και 14 γκολ, ένα από αυτά, το γκολ πρόκρισης στον τελικό.
Γιόχαν Κρόιφ (1971,1973,1974)
O Oλλανδός που μάγεψε τον κόσμο του Άγιαξ και της Μπαρτσελόνα, αλλά και όλο τον κόσμο, έχει στην κατοχή του 3 Χρυσές Μπάλες. Ωστόσο στην καριέρα του αγωνίστηκε σε μόλις ένα Μουντιάλ. Σε αυτό που έγινε το 1974 στην Δυτική Γερμανία, οδήγησε την Ολλανδία στον τελικό, παίζοντας το πιο όμορφο ποδόσφαιρο της διοργάνωσης. Ηττήθηκε εκεί από τη Δυτική Γερμανία, με σκορ 2-1. Στην διοργάνωση είχε 3 γκολ και 3 ασίστ. Το 1978 είχε σταματήσει από την εθνική ομάδα. Μάλιστα, μετά από εκείνο τον τελικό, που η διοργανώτρια Αργεντινή είχε νικήσει την Ολλανδία, ο Σεζάρ Λουίς Μενότι, προπονητής της Αργεντινής, κοίταξε τον Κρόιφ μετά το τελικό 3-1 και χαμογελαστά τον ευχαρίστησε που δεν έπαιξε, αλλιώς δεν θα είχε νικήσει στον τελικό η Αργεντινή. Με την Ολλανδία είχε 48 αγώνες και 33 τέρματα.
Όλεγκ Μπλαχίν (1975)
Με καταγωγή από την τότε Σοβιετική Ένωση, ο Όλεγκ Μπλαχίν είχε μια πλούσια καριέρα με την Ντιναμό Κιέβου, από το 1969 μέχρι και το 1988, ενώ έπαιξε και στον Άρη Λεμεσού. Έπειτα, προπόνησε τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ και τον Ιωνικό. Αγωνίστηκε για 16 χρόνια με την Σοβιετική Ένωση, συμμετέχοντας σε 2 Παγκόσμια Κύπελλα. Αυτά τα δύο ήταν το 1982 και το 1986, πετυχαίνοντας από ένα γκολ στις διοργανώσεις. Το 1986 στο Μεξικό οι Σοβιετικοί ήταν ένα από τα φαβορί, αλλά ηττήθηκαν από τους Βέλγους στην παράταση στην φάση των 16. Με την φανέλα των Σοβιετικών έπαιξε 112 φορές, σημειώνοντας 42 τέρματα.
Άλαν Σίμονσεν (1977)
Ο Δανός επιθετικός που μάγεψε την Γερμανία και την Ισπανία, αγωνιζόμενος σε Γκλάντμπαχ και Μπαρτσελόνα αλλά και την Βάιλε στην Δανία, είναι ο νικητής της Χρυσής Μπάλας για το έτος 1977. Είχε μόλις μία εμφάνιση σε Παγκόσμιο Κύπελλο το 1986, παίζοντας μονάχα σε έναν αγώνα μπαίνοντας μάλιστα αλλαγή εναντίον της Δυτικής Γερμανίας. Αυτή ήταν και η πρώτη συμμετοχή της Δανίας σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Με την φανέλα της χώρας του είχε 55 συμμετοχές και 20 γκολ.
Κέβιν Κίγκαν (1978,1979)
O Άγγλος που έπαιξε σε Λίβερπουλ, Αμβούργο, Σαουθάμπτον και Νιούκαστλ, έχει δύο Χρυσές Μπάλες στο όνομα του. Αυτές των ετών 1978 και 1979. Σε εθνικό επίπεδο, κατάφερε με την Εθνική Αγγλίας να προκριθεί μόλις σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, αυτό του 1982, όπου αγωνίστηκε μόλις σε ένα παιχνίδι μπαίνοντας ως αλλαγή για 26 λεπτά εναντίον της οικοδέσποινας Ισπανίας. Με την Εθνική Αγγλίας αγωνίστηκε 63 φορές «σπρώχνοντας» την μπάλα στα δίχτυα 21 φορές.
Κάρλ-Χάινς Ρουμενίγκε (1980,1981)
Ο μεγάλος επιθετικός που αγωνίστηκε σε Μπάγερν Μονάχου και Ίντερ, ίσως είναι και ο πιο άτυχος που βρίσκεται στην λίστα μας, καθώς αγωνίστηκε σε 3 Μουντιάλ, το 1978, το 1982 και το 1986, χάνοντας δύο τελικούς. Οι Γερμανοί κατέκτησαν το Μουντιάλ του 1990 στην Ιταλία, και το 1974 στην χώρα τους. Όμως ο Ρουμενίγκε δεν ήταν μέλος κανενός από αυτών των ομάδων. Το 1978 αποκλείστηκε από την δεύτερη φάση των ομίλων, ενώ το 1982 ηττήθηκε 3-1 από την Ιταλία στον τελικό, και το 1986 έχασε 3-2 στον τελικό από την Αργεντινή του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Με την Δυτική Γερμανία μέτρησε 95 αγώνες και 45 γκολ.
Μισέλ Πλατινί (1983,1984,1985)
O Γάλλος θρύλος του ποδοσφαίρου που αγωνίστηκε σε Νανσί, Σαιντ-Ετιέν και Γιουβέντους, έχει τις τρίτες περισσότερες Χρυσές Μπάλες. Δεν κατέκτησε όμως ποτέ Παγκόσμιο Κύπελλο, παρόλες τις 3 συμμετοχές του σε τελικές φάσεις Μουντιάλ. Το 1978 αποκλείστηκε από την Ιταλία μόλις στον πρώτο γύρο, ενώ στα δύο επόμενα έφτασε μέχρι τα ημιτελικά της διοργάνωσης με την Γαλλία. Το 1982 ηττήθηκε από την Δυτική Γερμανία στα πέναλτι σε έναν αλησμόνητο ημιτελικό, ενώ 4 χρόνια μετά, η ίδια χώρα θα τον αποκλείσει και πάλι στα ημιτελικά του θεσμού. Με την Γαλλία είχε 72 συμμετοχές και 41 γκολ ενώ το 1988 έπαιξε σε φιλικό αγώνα για το Κουβέιτ ενάντια στην Σοβιετική Ένωση.
Ιγκόρ Μπελάνοφ (1986)
Ο Σοβιετικός που έπαιξε σε Ντιναμό Κιέβου, Γκλάντμπαχ και Μπράουνσβαϊγκ ήταν ο νικητής της Χρυσής Μπάλας το 1986. Εκείνη την χρονιά, στην μόνη του εμφάνιση σε Μουντιάλ, ο Μπελάνοφ ήταν εξαιρετικός, πετυχαίνοντας 4 γκολ και δίνοντας 6 ασίστ. 3 από τα γκολ του μπήκαν στο παιχνίδι εναντίον του Βελγίου που έληξε 3-4 στην παράταση. Αυτό ήταν και το μοναδικό του χατ-τρικ με την φανέλα της Σοβιετικής Ένωσης, με την οποία είχε 33 εμφανίσεις και 8 γκολ.
Ρουντ Γκούλιτ (1987)
O Ολλανδός που μπορούσε να παίξει από αμυντικός μέχρι και επιθετικός, γνωστός και ως «Μαύρη Τουλίπα» έπαιξε σε Φέγενορντ, στην Αϊντχόφεν, Χαάρλεμ, Μίλαν, Σαμπντόρια και Τσέλσι. Το 1987 κέρδισε την Χρυσή Μπάλα. Εμφανίστηκε μόλις σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, το 1990, όπου η Ολλανδία αποκλείστηκε στον δεύτερο γύρο από την Δυτική Γερμανία, αφού οι παίκτες δεν είχαν καλή σχέση με τον προπονητή Λίο Μπενάκερ. Λίγο πριν το Μουντιάλ του 1994, ο Γκούλιτ αποχώρησε από την Εθνική ομάδα, μια κίνηση που έχει δηλώσει πως έχει μετανιώσει. Είχε 66 συμμετοχές και 17 γκολ με την Εθνική Ολλανδίας.
Μάρκο Φαν Μπάστεν (1988,1989,1992)
Ο επιθετικός που σταμάτησε την καριέρα του μόλις στα 30 του χρόνια λόγω σοβαρού τραυματισμού έπαιξε με τον Άγιαξ και την Μίλαν και παρόλο που αναγκάστηκε να σταματήσει το ποδόσφαιρο νέος, κέρδισε 3 Χρυσές Μπάλες. Σε εθνικό επίπεδο ο Φαν Μπάστεν έπαιξε μόνο σε ένα Μουντιάλ, ίδιο με αυτό του Γκούλιτ. Δεν έχει πετύχει ποτέ του γκολ σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Όμως, είχε 24 γκολ με την Εθνική Ολλανδίας σε 58 αγώνες με πολλά από αυτά να τα βάζει σε τελικές φάσεις Euro.
Ζαν-Πιερ Παπέν (1991)
Ο Γάλλος που για το μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας του αγωνίστηκε στην Μαρσέιγ, επίσης έπαιξε σε μεγάλες ομάδες όπως η Μπορντό, η Μίλαν και η Μπάγερν Μονάχου. Ο Παπέν ήταν μέλος της «καταραμένης» γενιάς των Γάλλων, που ήρθαν στα μέσα του 1980 και του 1998. Αγωνίστηκε μόνο στο Μουντιάλ του 1986, πετυχαίνοντας 2 γκολ σε 4 παιχνίδια. Η Γαλλία δεν κατάφερε να προκριθεί στα Μουντιάλ του 1990 στην Ιταλία και του 1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Σε 54 συμμετοχές με την Τρικολόρ, πέτυχε 30 τέρματα.
Ρομπέρτο Μπάτζιο (1993)
Ο Ιταλός επιθετικός που άφησε ιστορία στις εμφανίσεις του σε Παγκόσμια Κύπελλα, ωστόσο δεν κατάφερε ποτέ να το κερδίσει. Έφτασε πιο κοντά από κάθε άλλο παίκτη της λίστας στην κατάκτηση, αφού το δικό του χαμένο πέναλντι ήταν αυτό που «σφράγισε» τον τίτλο για την Βραζιλία το 1994. To 1990 ηττήθηκε στα ημιτελικά από την Αργεντινή στα πέναλντι και στον μικρό τελικό νίκησε την Αγγλία. Το 1998 έφτασε μέχρι τους 8, όπου και αποκλείστηκε από την Γαλλία, στην τελευταία του εμφάνιση σε Μουντιάλ. Αγωνίστηκε σε Φιορεντίνα, Γιουβέντους, Μίλαν, Ίντερ και Μπρέτσια. Είχε 56 εμφανίσεις και 27 γκολ με την φανέλα της Ιταλίας.
Χρίστο Στόιτσκοφ (1994)
Ο καλύτερος Βούλγαρος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, που αγωνίστηκε για την ΤΣΣΚΑ Σόφιας, την Μπαρτσελόνα και την Πάρμα. Αγωνίστηκε σε 2 Παγκόσμια Κύπελλα, το 1994 και το 1998 στην Γαλλία. Το 1994 οδήγησε την Βουλγαρία στην μεγαλύτερη της διάκριση σε Μουντιάλ, κατακτώντας την τέταρτη θέση, πετυχαίνοντας 6 γκολ. Αυτή του η επίδοση του χάρισε και την Χρυσή Μπάλα εκείνης της χρονιάς. To 1998 οι Βούλγαροι αποκλείονται στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης. Με την Εθνική Βουλγαρίας είχε 83 συμμετοχές και σημείωσε 37 γκολ.
Τζορτζ Γουεά (1995)
Ο δεύτερος της λίστας μας που δεν μπόρεσε ποτέ του να προκριθεί σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, με την χώρα την οποία κυβερνάει πλέον ως Πρόεδρος, την Λιβερία. Διακρίθηκε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, παίζοντας σε Παρί-Σεν Ζερμέν, Μίλαν, Μονακό και Τσέλσι. Ο γιος του, Τίμοθι αγωνίζεται στο Κατάρ με την φανέλα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, και μάλιστα σκόραρε εναντίον της Ουαλίας. Με την φανέλα της Λιβερίας είχε 60 εμφανίσεις και 22 γκολ.
Ματίας Ζάμερ (1996)
Ο Γερμανός νικητής της Χρυσής Μπάλας του 1996, αγωνίστηκε σε Δυναμό Δρέσδης, Στουτγκάρδη, Ίντερ και Μπορούσια Ντόρτμουντ. Κατέκτησε το Euro 1996 αλλά δεν κατάφερε να είναι νικητής στο μόνο Παγκόσμιο Κύπελλο που συμμετείχε, το 1994. Εκεί στα προημιτελικά βρήκε μπροστά του έναν γνώριμο της λίστας, τον Στόιτσκοφ, που οδήγησε την Βουλγαρία στην νίκη. Το 1998 ήταν τραυματίας και δεν μπόρεσε να βρίσκεται στην Γαλλία. Είχε 23 εμφανίσεις και 6 γκολ με την Ανατολική Γερμανία, ενώ με την Γερμανία είχε 51 συμμετοχές και 8 τέρματα.
Λουίς Φίγκο (2000)
Το 2000 ο Λουίς Φίγκο που αγωνίστηκε σε Σπόρτινγκ Λισαβόνας, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης και Ίντερ, κερδίζει την Χρυσή Μπάλα. Σε εθνικό επίπεδο ο Φίγκο είναι μέλος της «χρυσής» γενιάς των Πορτογάλων, όμως δυστυχώς δεν κέρδισε κάποιο τρόπαιο με την χώρα του. Το Euro 2004 έχασε στον τελικό από την Ελλάδα, ενώ είχε συμμετοχή και σε 2 Μουντιάλ. Το 2002 στην Ιαπωνία και Νότιο Κορέα και το 2006 στην Γερμανία. Το 2002 οι Πορτογάλοι δεν καταφέρνουν να περάσουν από την φάση των ομίλων, ενώ το 2006 φτάνουν μέχρι τα ημιτελικά οπού χάνουν από την Γαλλία και έπειτα από την Γερμανία στον μικρό τελικό, τερματίζοντας τέταρτοι. Είχε 127 εμφανίσεις με την Πορτογαλία και 32 γκολ.
Μάικλ Όουεν (2001)
O Άγγλος επιθετικός που έπαιξε σε Λίβερπουλ, Ρεάλ Μαδρίτης, Νιουκάστλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, σε ηλικία 22 ετών κέρδισε την Χρυσή Μπάλα. Σε εθνικό επίπεδο δεν μπόρεσε να κερδίσει ποτέ το Μουντιάλ με την Αγγλία, παρόλο τις 3 συμμετοχές που είχε. Το 1998 παρόλο τα δύο γκολ που σημείωσε σε ηλικία 18 ετών εναντίον της Αργεντινής, η Αγγλία αποκλείστηκε στα πέναλτι στον δεύτερο γύρο. Το 2002 οδήγησε την ομάδα στους 8, αλλά έχασε από την μετέπειτα Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Βραζιλία. To 2006 τραυματίστηκε στο γόνατο στους ομίλους, ενώ η Αγγλία ηττήθηκε από την Πορτογαλία στα πέναλτι στον προημιτελικό. Με την Εθνική Αγγλίας είχε 89 συμμετοχές και 40 τέρματα.
Πάβελ Νέντβεντ (2003)
O Τσέχος πλάγιος μέσος που αγωνίστηκε σε Σπάρτα Πράγας, Λάτσιο και Γιουβέντους κέρδισε την Χρυσή Μπάλα το 2003. Σε εθνικό επίπεδο αγωνίστηκε μόλις μια φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο το 2006, όπου εκεί αποκλείστηκε από την φάση των ομίλων. Είχε μεγαλύτερη επιτυχία στα Euro, φτάνοντας στον τελικό το 1996 οπού έχασε από την Γερμανία, ενώ το 2004 μέχρι τα ημιτελικά, όπου τον απέκλεισε ο Δέλλας και η Ελλάδα. Είχε 91 εμφανίσεις με την Τσεχία και 18 γκολ.
Αντρέι Σεβτσένκο (2004)
Ο καλύτερος Ουκρανός όλων των εποχών, που κατάφερε να παίξει σε Ντιναμό Κιέβου, Μίλαν και Τσέλσι, ήταν ο νικητής της Χρυσής Μπάλας το 2004. Δύο χρόνια μετά, οδήγησε την χώρα του στο πρώτο Μουντιάλ στην ιστορία της. Εκεί, ήταν ο πρωταγωνιστής μιας πορείας που βρήκε την Ουκρανία στους 8, οπού έχασε από την Ιταλία. Αυτή ήταν και η μόνη του εμφάνιση σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Με την Εθνική Ουκρανίας είχε 111 συμμετοχές και 48 γκολ.
Λούκα Μόντριτς (2018)
Το 2018 ο Λούκα Μόντριτς έκανε μία από τις καλύτερες χρονιές στην ιστορία του ποδοσφαίρου, νικώντας την Χρυσή Μπάλα. Ο Κροάτης που έχει αγωνιστεί σε Τότεναμ, Ντιναμό Ζάγκρεμπ και Ρεάλ Μαδρίτης, έχει παίξει σε 4 Παγκόσμια Κύπελλα, το 2006, το 2014 στην Βραζιλία, το 2018 στην Ρωσία και έπαιξε και στο Κατάρ, φέρνοντας στο πρώτο παιχνίδι των ομίλων 0-0 με το Μαρόκο. Το 2006 έπαιξε σε δύο παιχνίδια στους ομίλους, στους οποίους αποκλείστηκε, όπως και έγινε και το 2014. Το 2018 όμως οδήγησε την Κροατία μέχρι τον τελικό, όπου ηττήθηκε με 4-2 από την Γαλλία. Είχε 2 γκολ και 1 ασίστ, ενώ επίσης έτρεξε περισσότερο από κάθε άλλο παίκτη. Μέχρι στιγμής έχει 155 συμμετοχές με την Εθνική Κροατίας και 23 γκολ.
Καρίμ Μπενζεμά (2022)
Ο τωρινός κάτοχος της Χρυσής Μπάλας, έπειτα από την καλύτερη χρονιά της καριέρας του με την Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Γάλλος, που έχει ξεκινήσει την καριέρα του στην Λυών, δεν έχει κατακτήσει το Μουντιάλ, γιατί δεν βρισκόταν στην αποστολή του 2018, όπου η Γαλλία ήταν η νικήτρια. To 2010 δεν επιλέχθηκε στην αποστολή, ενώ το 2014 πέτυχε 3 γκολ στην πορεία της χώρας του στα προημιτελικά, όπου και έχασε από την μετέπειτα νικήτρια Γερμανία. Στο φετινό Μουντιάλ δεν θα αγωνιστεί καθώς είναι τραυματίας, ωστόσο μπορεί να στεφθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής, γιατί βρίσκεται στην αποστολή. Με τα τωρινά δεδομένα, ο Μπενζεμά έχει 97 εμφανίσεις και 37 τέρματα με την Εθνική Γαλλίας.
Κριστιάνο Ρονάλντο (2008,2013,2014,2016,2017)
Ο πρώτος από τους «ζωντανούς» θρύλους του ποδοσφαίρου, που έχει στην κατοχή του 5 Χρυσές Μπάλες είναι ο Πορτογάλος Κριστιάνο Ρονάλντο. Έχει αγωνιστεί σε Σπόρτινγκ Λισαβόνας, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ρεάλ Μαδρίτης και Γιουβέντους ενώ από εχθές ψάχνει τον επόμενο σταθμό στην καριέρα του. Έχει αγωνιστεί σε 5 Μουντιάλ, αυτά του 2006, 2010 στην Νότιο Αφρική, το 2014 και το 2018, ενώ θα παίξει και στο Κατάρ. Το 2006, κατάφερε μαζί με τον Λουίς Φίγκο να οδηγήσει την Πορτογαλία στους ημιτελικούς, χάνοντας από την Γαλλία εκεί. Το 2016 όμως πήρε «εκδίκηση» από τους Γάλλους και μάλιστα μέσα στην έδρα τους κατακτώντας το Euro νικώντας τους στον τελικό. Το 2010 έφτασε μέχρι τους 16, όπου και αποκλείστηκε από την νικήτρια Ισπανία. Το 2014 ήρθε η χειρότερη του εμφάνιση, αφού αποκλείστηκε από τους ομίλους. Το 2018, έβαλε χατ-τρικ στο πρώτο παιχνίδι με την Ισπανία, αποσπώντας σχεδόν μόνος του την ισοπαλία. Στους 16, ηττήθηκε από την Ουρουγουάη με 2-1. Μένει να δούμε τι θα μπορέσει να κάνει ο Πορτογάλος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ. Με την Εθνική Πορτογαλίας έως τώρα, έχει 191 εμφανίσεις και 117 γκολ.
Λιονέλ Μέσι (2009,2010,2011,2012,2015,2019,2021)
Είναι ο δεύτερος «ζωντανός» θρύλος του ποδοσφαίρου, ο καλύτερος παίκτης στην ιστορία της Μπαρτσελόνα, ο οποίος τώρα αγωνίζεται στην Παρί-Σεν Ζερμέν. Τις πρώτες 6 του Χρυσές Μπάλες, τις κέρδισε ως παίκτης της Μπαρτσελόνα, ενώ την τελευταία ενώ είχε πάει στην Παρί. Ο Αργεντίνος έχει παίξει σε 5 Μουντιάλ, όσα και ο μεγάλος του αντίπαλος Κριστιάνο Ρονάλντο. Το 2006, η ομάδα του έφτασε στα προημιτελικά, όπου στον αγώνα εναντίον της Γερμανίας δεν αγωνίστηκε και η Αργεντινή ηττήθηκε στα πέναλτι. Το 2010 ήταν η ίδια ιστορία, με τους Γερμανούς να τον αποκλείουν στους προημιτελικούς, αυτή την φορά όμως με τον Μέσι να παίζει σε όλους τους αγώνες, υπό τις οδηγίες του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Το 2014, φτάνει μία «ανάσα» από το τρόπαιο, αλλά φυσικά οι Γερμανοί είναι αυτοί που του χαλάνε τα σχέδια και ο Μάριο Γκέτζε «πληγώνει» την Αργεντινή στην παράταση του τελικού. Το 2018 είναι η πρώτη χρονιά που ο Μέσι δεν χάνει σε Μουντιάλ από τους Γερμανούς, αλλά τους Γάλλους, στην φάση των 16. Στο φετινό Μουντιάλ η Αργεντινή είναι ένα από τα φαβορί, ωστόσο ηττήθηκε από την Σαουδική Αραβία με 1-2 την πρώτη αγωνιστική, κάτι που σόκαρε τους οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Με την φανέλα της Εθνικής Αργεντινής μέχρι τώρα, έχει πραγματοποιήσει 166 εμφανίσεις και έχει σκοράρει 92 φορές.
Πηγή: ΕΡΤ