Ο ποιοτικός και μπαρουτοκαπνισμένος Βραζιλιάνος έρχεται από τον πάγκο να στοκάρει την μεγάλη ρωγμή της απουσίας του υπερπολύτιμου Νάρεϊ.
Το βιογραφικό του μπορεί να βοηθήσει, ώστε να προσεγγίσεις και να εκτιμήσεις δίκαια μία αξιομνημόνευτη, συγχρόνως όμως και αξιοθαύμαστη διαδρομή και καριέρα του παίκτη, που πάνω του πιθανολογείται ότι θα ποντάρει ο Λουτσέσκου, για να διεκδικήσει ότι καλύτερο μπορεί στα υπόλοιπα παιχνίδια των πλέι οφ και στον μεγάλο τελικό του κυπέλλου. Το απρόβλεπτο και μεγάλο πρόβλημα της απουσίας του Νάρει, υποχρεώνει τον Ρουμάνο κόουτς να στρέψει το βλέμμα του αποκλειστικά στον πάγκο και μονοσήμαντα στον Τάισον. Διαβάστε λοιπόν ποιος είναι:
«Γεννήθηκε στις 13 Ιανουαρίου του 1988 στο Πελότας, το 8ο από τα 11 παιδιά της οικογένειας. Τα πρώτα του βήματα τα έκανε στην Προγκρέσο. Μέχρι που το 2005 ο 17χρονος τότε Τάισον βρήκε απέναντί του την Ιντερνασιονάλ σε ένα παιχνίδι για το πολιτειακό πρωτάθλημα. Νίκη με 3-2, χατ τρικ και η μεταγραφή είχε κλείσει πριν λήξει το παιχνίδι. Ακολούθησε ένα διάστημα εκπαίδευσης στις Ακαδημίες και την δεύτερη ομάδα, για να έρθει η ώρα το 2008 για το ντεμπούτο με την αντρική ομάδα. Έκτοτε δεν κοίταξε ποτέ ξανά πίσω και μέσα σε δύο χρόνια κατάφερε να γίνει ένα από τα πιο ελπιδοφόρα πρότζεκτ της χώρας. Κέρδισε ένα Copa Sudamericana κι ένα Copa Libertadores, μπήκε στα μπλοκάκια των scouters όλης της Ευρώπης, αλλά η Μέταλιστ Χάρκιβ ήταν αυτή που κέρδισε την κούρσα και του έδωσε το εισιτήριο για να περάσει τον Ατλαντικό.
Το 2010 πήγε στην Ουκρανία κι άρχισε να… λάμπει από τα πρώτα παιχνίδια. Με τη Μέταλιστ μέτρησε 83 συμμετοχές, σκόραρε 20 γκολ, μοίρασε 26 ασίστ και κέντρισε το ενδιαφέρον της Σαχτάρ Ντονέτσκ, η οποία εκείνη την περίοδο κυριαρχούσε σε πρωτάθλημα κι Ευρώπη. Η μεταγραφή του κόστισε σχεδόν 13.000.000 ευρώ. Ο Τάισον έγραψε ιστορία με τη Σαχτάρ. Αγωνίστηκε σε 299 παιχνίδια, έβαλε 55 γκολ, έδωσε 78 ασίστ, κατέκτησε έξι πρωταθλήματα, πέντε κύπελλα, τέσσερα Super Cup, αγωνίστηκε σε Champions League και Europa League κι έγινε ένας από τους σημαντικότερους παίκτες στην ιστορία της ομάδας. Το 2016 ήρθε μία μεγάλη στιγμή στην καριέρα του Τάισον καθώς κλήθηκε στην Εθνική Βραζιλίας.
Με τη Σελεσάο αγωνίστηκε σε 8 παιχνίδια σκοράροντας μάλιστα κι ένα γκολ σε φιλικό κόντρα στην Αυστραλία. Το 2021 μίλησε η καρδία. Η Ιντερνασιονάλ τον κάλεσε να επιστρέψει και να βοηθήσει. Είχε προτάσεις από πολλές ομάδες αλλά δεν μπορούσε να αρνηθεί. Δέχθηκε σημαντική μείωση στις απολαβές του και φόρεσε ξανά τη φανέλα της Ίντερ, με την οποία συνολικά έφτασε τα 155 παιχνίδια, με 17 γκολ και 14 ασίστ».
Για τον Τάισον έχουμε καταθέσει τις απόψεις μας στο παρελθόν, θεωρώντας τη μεταγραφή του σαν μια πετυχημένη κίνηση, αποκομίζοντας τις πλέον θετικές εντυπώσεις από όσες φορές επιστρατεύτηκε σαν αλλαγή. Εκφράσαμε και την άποψη πως του δόθηκε λίγος χρόνος και λίγες ευκαιρίες, παρά το γεγονός ότι η ποιότητα του όχι απλά ξεχώριζε, αλλά έδινε και λύσεις που βοηθούσαν στο να αποκτήσει ο ρυθμός της ομάδας συγχρονισμό και ταχύτητες που στόχευαν στο ξεμπλοκάρισμα, από τα πολλά και συχνά αδιέξοδα, τα οποία ήταν αποτέλεσμα μιας μονότονης και ατελέσφορης τακτικής. Ο Λουτσέσκου κατά την προσωπική μας και ταπεινή άποψη τον κράτησε περισσότερο από ότι έπρεπε στον πάγκο, επιμένοντας να δίνει χρόνο και ευκαιρίες σε παίκτες που δεν τον δικαίωναν και στην προκειμένη περίπτωση σε σύγκριση με ότι έδειχνε πως μπορεί να προσφέρει ο Τάισον, υστερούσαν απέναντι του καταφανέστατα.
Δεν λέω ότι τον αδίκησε. Απλά υποστηρίζω ότι μπορούσε να τον «χωρέσει» στο βασικό σχήμα πολύ πιο νωρίς. Προφανώς να σκόνταφτε στο πρόβλημα να μην αφήσει κανένα μεγάλο όνομα έξω. Ο Ραζβάν αναμφίβολα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για την διαχείριση του ρόστερ. Ως εκ τούτου η δική μας άποψη τόσο για τον χρόνο που του έδωσε μέχρι τώρα, όσο και για την πρόθεση του για το πως θα τον χρησιμοποιούσε (σαν βασικό ή σαν αλλαγή), δεν έχει νόημα. Σημασία επί του προκειμένου έχει η ομάδα να παρουσιαστεί όσο καλύτερα γίνεται προετοιμασμένη (αγωνιστικά και ψυχολογικά) για να διεκδικήσει ότι της απέμεινε από τα πλέι οφ και το βασικότερο, την κατάκτηση του κυπέλλου.
Ένας νέος Κουλιεράκης «έρχεται» από την Κ-14!
«Την κατάκτηση του τουρνουά Elite Neon Cup στην ηλικιακή της κατηγορία πανηγύρισε η Κ14 του ΠΑΟΚ που επικράτησε της Κοπεγχάγης στον τελικό με 2-1. Τα «αετόπουλα» αντιμετώπισαν στον τελικό τους Δανούς και παρά το προβάδισμα που πήρε η Κοπεγχάγη δεν πτοήθηκαν, έκαναν την ανατροπή και πανηγύρισαν την κατάκτηση του Elite Neon Cup 2023 στην ηλικιακή τους κατηγορία»! Αυτή είναι περιληπτικά η είδηση.
Στο συγκεκριμένο τουρνουά αποδείχθηκε το πόσο σωστή δουλειά γίνεται στις ακαδημίες με τους μικρούς στον ΠΑΟΚ και αναδείχθηκε συγχρόνως μια ιδιαίτερα ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα περίπτωση, που αφορά την εικόνα ενός πιτσιρικά, του οποίου η σωματοδομή, το πάθος και η αλτικότητα θύμιζε Κουλιεράκη. Γίνεται αναφορά σημαντική και για την τεχνική του κατάρτιση. Με όλο αυτό το πακέτο λοιπόν, οι ΠΑΟΚτσήδες μιλάνε για ένα παιδί με πολύ αισιόδοξες προοπτικές.
Ο πιτσιρικάς από τα γεννοφάσκια του στα ασπρόμαυρα (από 5 χρονών!). Παιδί ποδοσφαιρικής οικογένειας, ανιψιός του διεθνούς και με μεγάλη προσφορά στην ελληνική διαιτησία Νίκου Φλιππιάδη, κατέθεσε στο συγκριμένο τουρνουά τα διαπιστευτήρια του, υπογράφοντας «συμβόλαιο» με πολύ ενθαρρυντικές προοπτικές αν όλα κυλήσουν ομαλά, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Οι προπονητές του Μήτας και Δημητριάδης λένε τα καλύτερα για τον μικρό, ενώ το οικογενειακό του περιβάλλον είναι δίπλα του και στη σκιά του, πάντοτε προστατευτικό και σε ανάλογη ετοιμότητα. Μιλάμε για τον αρχηγό της Κ-14 του δικέφαλου Θανάση Φιλιππιάδη, για τον οποίο οι ειδικοί προβλέπουν λαμπρό μέλλον.
