Ο κατήφορος φαίνεται πώς δεν έχει τελειωμό για τον Δικέφαλο του Βορρά, ο οποίος το βράδυ της Κυριακής ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό στη Τούμπα με 3-2.
Ένας Ολυμπιακός χωρίς να φορτσάρει ιδιαίτερα, πήρε «ξεκούραστα» το διπλό στη Τούμπα, απέναντι σε έναν ΠΑΟΚ που πέραν μερικών αναλαμπών, στάθηκε κατώτερος των περιστάσεων. Μετρά ήττες και χαμένους βαθμούς σε πάρα πολύ κρίσιμα ματς και ντέρμπι φέτος, ενώ η Τούμπα δείχνει να παραμένει ένα μελανό σημείο, από «απόρθητο» φρούριο όπως το είχε διαμορφώσει ο ίδιος ο ΠΑΟΚ.
Η ομάδα δείχνει άνευρη, ανούσια, χωρίς δημιουργικότητα, με βαθιές μπαλιές από την άμυνα, με ένα σπαστικό σύστημα γεμισμάτων στη περιοχή είτε χάνει είτε κερδίζει, χωρίς να διαθέτει κάποιον «ψηλό» είτε σε χαφ είτε σε φορ, ενώ οι αυτοματισμοί έχουν χαθεί. Στην πράξη, ο ΠΑΟΚ δεν βγάζει σε κανέναν τόνο και με κανέναν τρόπο, τον χαρακτήρα του νικητή και του πρωταθλητή που είχε. Μέσα στο ντεφορμάρισμα των ποδοσφαιριστών όμως, πρέπει να προστεθούν και ορισμένοι παράμετροι.
Τον Αύγουστο η πώληση Κουλιεράκη, καθώς και ορισμένων σταθερών (όπως αποδείχθηκε), αλλά και η μη απόκτηση ενός παίχτη στη μεσαία γραμμή με τα χαρακτηριστικά του Μεϊτέ και ενός παίχτη στην επίθεση με το «κίλερ» ένσικτο, συντέλεσαν στο αποτέλεσμα που δείχνει ο ΠΑΟΚ αυτή την στιγμή. Ο Λουτσέσκου δείχνει εκτός, ο οποίος κάνει λάθος επιλογές στην τακτική του, στον τρόπο που προσεγγίζει τα ματς αλλά και στον τρόπο που αντιλαμβάνεται ναι μεν ότι κάνει λάθη, αλλά να μην θέλει να δοκιμάσει συστήματα και πρόσωπα. Όλα αυτά, δεν τα λέω ούτε να παινέψω τους μεν που θέλουν να φύγει ο Ρουμάνος τεχνικός, αλλά ούτε και να καταστρέψω τα πάντα. Αυτή όμως είναι η πραγματικότητα.
Συνεχόμενα λάθη πρέπει να καταλογιστούν και στην λειτουργία της διοίκησης. Για ακόμη μια φορά φαίνεται ότι δε διδάσκεται από τα λάθη του παρελθόντος. Το «αήττητο» πρωτάθλημα, ήταν ένα δίδαγμα που φαίνεται ότι κάποιοι δεν αντιλήφθηκαν. Το καλοκαίρι μετά το πρωτάθλημα, η λειτουργία της ομάδας ήταν η χειρότερη δυνατή. Να θυμίσω, ότι τότε ο Ρουμάνος τεχνικός ζητούσε ορισμένες ανανεώσεις ποδοσφαιριστών και παραμονές, τις οποίες δεν έκανε πλήρως δεκτές η διοίκηση του ΠΑΟΚ, με αποτέλεσμα να φύγει ο Λουτσέσκου και μία ημέρα πριν το ταξίδι για την Ολλανδία, για το βασικό στάδιο προετοιμασίας, ο Δικέφαλος έφερε στον πάγκο τον Αμπέλ Φερέιρα. Γιατί φέρνω αυτά τα παραδείγματα; Για να μας παρουσιάσω ορισμένες σκέψεις μου, σχετικά με τη καλή ή όχι, λειτουργία του οργανισμού ΠΑΟΚ συνολικά και τη φετινή χρονιά.
Για να εξομαλύνω τον πόνο μου, θα πω το εξής. Το ποδόσφαιρο δεν έχει μόνο νίκες, προφανώς υπάρχει η ισοπαλία αλλά και η ήττα. Επίσης, υπάρχουν και οι επιλογές που δεν βγαίνουν. Φέτος αποκτήθηκε ο Παβλένκα ως γκολκίπερ πίσω από τον Κοτάρσκι, ο Κόλει ο οποίος δείχνει ένα μέτριο προς καλό πρόσωπο, ο πολύπειρος Λόβρεν ο οποίος στο ματς με τον Ολυμπιακό ήταν μέτριος, ο νεαρός Γκόμεζ ως «μπακ-απ» του Μπάμπα, που για την ώρα σε καμία περίπτωση δεν έχει φτάσει, ο πολύπειρος Μπακαγιόκο ο οποίος είναι εκτός και αρκετά κακός, ο Τσάλοφ ο οποίος για την ώρα δεν του βγαίνει τίποτα και παίζει σε μια θέση εκτός των «νερών» του, ο Τισουντάλι ο οποίος ναι μεν προσπαθεί, δείχνει όμως και αυτός αδυναμίες. Ήρθε ο Μαντί Καμαρά ο οποίος είναι για την ώρα η μόνη μεταγραφή που βγήκε επιτυχώς και ο Σορετίρε που δείχνει αρκετά καλά σημάδια και προοπτική.
Πάρθηκαν πολλοί ποδοσφαιριστές και φαίνεται ότι οι περισσότεροι δεν προσφέρουν αυτό που θα ήθελε ο ΠΑΟΚ. Δεν πάρθηκαν παίχτες με ουσιαστικές περγαμινές για τα «θέλω» του Ρουμάνου τεχνικού. Για να ολοκληρώσω…
Η χρονιά δεν έχει χαθεί. Ο ΠΑΟΚ μπροστά του έχει ένα διάστημα ημερών, λόγω της διακοπής για τις εθνικές ομάδες. Είναι ακόμη στη τετράδα, με απόσταση… εκατοστών από τη κορυφή. Η βαθμολογία δεν τρομάζει, όπως δεν τρομάζει κανένας ακόμη από τους διεκδικητές του τίτλου. Αυτό που τρομάζει παραπάνω τον φίλαθλο κόσμο, είναι ο ίδιος ο ΠΑΟΚ. Ας ευχηθούμε να αλλάξει ριζικά όλη η κατάσταση και να επιστρέψει ο ΠΑΟΚ εκεί όπου ανήκει.
