Εμφανώς συγκινημένος μετά τον θρίαμβο της εθνικής υδατοσφαίρισης ανδρών επί της Ουγγαρίας και την πρόκριση στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, ο Θοδωρής Βλάχος τόνισε ότι η αποστολή της ελληνικής ομάδας δεν έχει τελειώσει, αφού στόχος πλέον είναι το χρυσό μετάλλιο. «Ηταν το απωθημένο μου να ζήσω έναν τελικό μεγάλης διοργάνωσης», τόνισε βουρκωμένος ο ομοσπονδιακός τεχνικός, ο οποίος δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στους ανθρώπους που δοκιμάζονται από τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα.
«Είμαστε μακριά, αλλά παρακολουθούμε τι συμβαίνει. Εμείς εδώ ζούμε το όνειρό μας, το κάνουμε πραγματικότητα, αλλά πολλά όνειρα και πολλές θυσίες συμπολιτών μας έχουν χαθεί. Δεν ξέρω αν μπορέσαμε με αυτή τη νίκη να δώσουμε λίγη χαρά σε κάποιους ανθρώπους», ανέφερε ο Βλάχος στην κάμερα της ΕΡΤ και συνέχισε: «Δεν συγκρίνονται τα συναισθήματα, η ζωή είναι σκληρή. Σε εμάς αυτές τις τελευταίες 20 ημέρες η ζωή μας φέρεται με τον καλύτερο τρόπο και κάνουμε πραγματικότητα το όνειρό μας. Επιτρέψτε μας να είμαστε χαρούμενοι και να ζήσουμε αυτό που περιμέναμε χρόνια. Αυτή τη στιγμή την περίμενε χρόνια όλο το ελληνικό πόλο. Στα επτά χρόνια που είμαι προπονητής σε αυτή την ομάδα, έχουμε βρεθεί 3-4 φορές σε αυτή τη θέση (σ.σ. στον ημιτελικό) και ήταν το απωθημένο μου να ζήσω έναν τελικό μεγάλης διοργάνωσης. Τελικά, η μοίρα που επιφύλαξε να ζήσω έναν τελικό της μεγαλύτερης διοργάνωσης, των Ολυμπιακών Αγώνων».
Η εθνική πριν το Τόκιο δεν είχε νικήσει ποτέ την Ουγγαρία σε Ολυμπιακό τουρνουά, αλλά στην Ιαπωνία το πέτυχε δύο φορές. «Στον αθλητισμό δεν υπάρχει “ποτέ”, υπάρχει προσπάθεια και αξία. Τα παιδιά άξιζαν να κρεμάσουν ένα μετάλλιο Ολυμπιακών Αγώνων στο στήθος τους και να παίξουν σε ένα μεγάλο τελικό. Κερδίσαμε την Ουγγαρία, μια υπερδύναμη, δεύτερη φορά σε ένα τουρνουά, με αυτοθυσία, με ψυχή, με καρδιά, με τακτική, με εγάλες άμυνες και μεγάλα γκολ», υπογράμμισε ο ομοσπονδιακός προπονητής.
Οσο για τον τελικό της Κυριακής, ο Θοδωρής Βλάχος ήταν ξεκάθαρος: «Δεν τελειώσαμε, θέλουμε το χρυσό. Θέλουμε να σηκώσουμε τη σημαία ψηλά και να ακουστεί ο ύμνος. Εδώ που φτάσαμε, δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη. Αυτό που καταφέραμε πρώτη φορά θα το πανηγυρίσουμε μία, δύο, τρεις ώρες, αλλά μετά θα βρούμε τον τρόπο να ηρεμήσουμε και να σκεφτούμε τον αντίπαλό μας. Είναι η πρώτη μας φορά σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης, δεν θα αφήσουμε να πάει χαμένη αυτή η στιγμή».
