Τα νησιά της Βουρβουρούς στη χερσόνησο της Σιθωνίας αποτελούν τον μυστικό παράδεισο της Χαλκιδικής και έναν τόπο παραθέρισης για λίγους. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα νησιών (Αμπελίτσι, Καλόγρια, Περιστέρι, Άγιος Ισίδωρος, Πρασονήσι) που περιβάλλουν το μεγάλο νησί, το Διάπορο.
Ο Διάπορος βρίσκεται απέναντι από τη Βουρβουρού, μόλις δέκα χιλιόμετρα από τον Άγιο Νικόλαο του δήμου Σιθωνίας και από την πρώτη ματιά πλουτίζει την όραση με ποικίλες εικόνες και ηρεμεί τον επισκέπτη με τη φυσική του γαλήνη.
Αυτά τα ανεξερεύνητα νησάκια στη Σιθωνία έχουν μια μακρόχρονη ιστορία, που αποδεικνύεται από τα ευρήματα στον παραθαλάσσιο λόφο «Κούκος» του νησιού. Στην περιοχή υπάρχουν ερείπια προϊστορικών κτισμάτων δηλαδή από το 3000 π.Χ και ο οικισμός του Διάπορου χρονολογείται στην Πρώιμη εποχή του Χαλκού, ενώ συναντώνται λίθοι, λίγα θραύσματα μαγειρικών σκευών και κάποιες μυλόπετρες. Η κατοίκηση στο νησί ήταν συνεχής και μόνιμη.
Σημαντική άνθηση γνώρισε ο Διάπορος στα βυζαντινά χρόνια. Στην περιοχή «Κρυφτό» στέκονται ακόμα ερείπια του προβυζαντινού ναού του Αγίου Ανδρέα, ο παλαιότερος χριστιανικός ναός στην περιοχή της Σιθωνίας, που χρονολογείται στο 500 περίπου μ.Χ. Επρόκειτο για ένα δημόσιο οικοδόμημα τύπου βασιλικής, κατασκευασμένο με ασβεστόπετρες και μάρμαρα, μεταφερμένα από μακρινές αποστάσεις αναδεικνύοντας έτσι με την πολυτέλειά του την οικονομική ευμάρεια της περιοχής.
Εντύπωση προκαλούν και οι κεραμοσκέπαστοι τάφοι στα κοιμητήρια του Διάπορου, όπου θάφτηκαν κάποιοι από τους πρώτους Χριστιανούς της περιοχής, οι οποίοι έζησαν ευημερώντας από τον 4ο αι. μ.Χ έως το 540 μ.Χ που έγινε η καταστροφική επιδρομή των Ούνων, οδηγώντας σε συνδυασμό με τις Σλαβικές καταδρομές και τους έντονους σεισμούς του 7ου αι.μ.Χ στην ερήμωση και στον διασκορπισμό του χριστιανικού πληθυσμού. Τα νησιά της Βουρβουρόυς έπαιξαν πολυσήμαντο ρόλο τόσο στην επανάσταση του 1821 όσο και κατά την περίοδο του Μακεδονικού αγώνα.
Τα νεότερα χρόνια αγρότες από τον Άγιο Νικόλαο πήραν την άδεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες του δημοσίου και τους δόθηκαν εκτάσεις, κυρίως στο Διάπορο που τις καλλιεργούσαν. Από το 1973 που κατασκευάστηκε ο δρόμος της Σιθωνίας άρχισαν να πουλούν τις εκτάσεις αυτές σε Θεσσαλονικείς, όπου έκτισαν εκεί εξοχικές κατοικίες.
Στο Διάπορο σήμερα έχουν ιδιοκτησίες γνωστοί μεγαλοεπιχειρηματίες της Θεσσαλονίκης. Το τελευταίο οικόπεδο πουλήθηκε πριν 10 χρόνια και λίγες είναι οι εκτάσεις που έχουν απομείνει, γιατί η τιμή πώλησης ανέρχεται στα 20.000 ευρώ το στρέμμα. Σήμερα στο Διάπορο υπάρχουν δέκα εξοχικές κατοικίες, οι οποίες εξυπηρετούνται από νερό και ρεύμα με ιδιωτικές γεωτρήσεις και γεννήτριες.
Για να επισκεφθεί κανείς τα νησιά σήμερα είναι αρκετά δύσκολο, καθώς λόγω του ότι δεν κατοικούνται δεν υπάρχει και συγκοινωνία. Ωστόσο, ψαράδες της περιοχής μπορούν να μεταφέρουν όσους επισκέπτες επιθυμούν να κολυμπήσουν στα καταγάλανα και παρθένα νερά των νησιών. Αμμουδερές παραλίες και μοναδικού φυσικού κάλλους κολπίσκοι αποτελούν τόπο προορισμού για όσους γνωρίζουν την περιοχή και επιλέγουν τη Σιθωνία για τις διακοπές τους.
Του Θοδωρή Δούκα – halkidikinews.gr
