Εφθασε στην Μυκονο ο μοναδικος Τζονι Ντεπ, αλλα αν τον ειδατε εσεις, τον ειδανε και οι Μυκονιατες.
Εφθασε με γιοτ και συσωμη η Μυκονιατικη κοινωνια εκανε παρτι απο χαρα και πηρανε λουλουδια να τον υποδεχτουν στην αποβαθρα. Πηρανε τον πελεκανο για σημαια, κλεισανε τα μαγαζια του νησιου, ακομα και τα εφημερευοντα φαρμακεια και ολοι μαζι παραταχθηκανε στην σειρα να υποδεχτουν τον μεγαλο σταρ.
Πως περιμεναν το 1960 τον Αμερικανικο στολο; Ε!, ενα τετοιο πραμα σου λεει.
Οι παπαρατσι, οι φωτογραφου ο απλος κοσμος με τα κινητα ανα χειρας, ο Γαλατης με το μικροφωνο στο χερι ετοιμος να του τραγουδισει το Μυκονος-Μυκονος….αλλα τιποτα δυστυχως…ο σταρ δεν βγηκε στο νησι, ειχε ταμπουρωθει μεσα στο πλεουμενο και δεν εβγαινε εξω ουτε για να φωτογραφηθει, να παρει ενα σουβενιρ, να φαει λιγο κοπανιστη… Πανε ολες οι ελπιδες των αθωων νησιωτων και ο Γαλατης εκλαιγε απαρηγορητος στην ακρη της αποβαθρας κουνωντας ενα ασπρο μαντηλι βουτηγμενο μεσ’τα δακρυα…
