Γιατί ρε Μίκη μας το έκανες αυτό? Με την εμφάνισή σου χθες στην πλατεία διέλυσες και την τελευταία ωραία και ρομαντική εικόνα που είχα με για σένα. Και σε μιλάω σαν απλός θαυμαστής.
Πέρασα κι εγώ χθες μια βόλτα από την πλατεία Αριστοτέλους για να δω τον Μίκη και απογοητεύτηκα οικτρά. Όχι τόσο από την ομιλία του μεγάλου μουσικοσυνθέτη όσο από την στάση του. Μεγάλο μέρος του πλήθους που συνόδευε με συνθήματα τον Μίκη ήταν φανερό ότι προέρχονταν από την άκρα δεξιά η οποία άλλωστε έχει γερές ρίζες σε αυτή την πόλη. Ανατρίχιασα δε όταν μιλώντας ο ίδιος ο Θεοδωράκης για την Θεσσαλονίκη αναφέρθηκε στην δολοφονία του Γ.Λαμπράκη. Και οι συγκεντρωμένοι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. Δεν κατάλαβα αν ήταν υπέρ η κατά. Αυτό που με «αποτέλειωσε» πάντως ήταν το χειροφίλημα από τον Π.Ψωμιάδη. Όχι μόνο το αποδέχτηκε ο Μίκης αλλά χαμογελούσε κιόλας. Δεν θέλω να γράψω για κατάντια και ξεπεσμό ρε Μίκη. Κάποιοι από μας σε έχουμε ακόμη σε εκτίμηση. Αλλά, σαν απλός θαυμαστής μιλώντας, όταν σε ζητωκραυγάζουν χρυσαυγίτες και σε φιλάει το χέρι ο Ψωμιάδης κάπου πρέπει να ‘χεις κάνει λάθος.
Αυτόπτης Μάρτυρας
