Μια καταπληκτικη Πρωτοχρονια με τον Χατζηγιαννη και την Μαιρη 31/12/2009 08:48:43 PM

Δεν θα λησμονησω το βραδυ της Πρωτοχρονιας που πηγαμε να δουμε τον Χατζηγιαννη. Ηταν μια αξεχαστη βραδυα.
Πηραμε τηλεφωνο για να μας καθοδηγησουν πως θα παμε στο κεντρο που τραγουδουσε ο καλλιτεχνης. Οταν φθασαμε ειδαμε ενα ροζ κτιριο με ενα κοκκινο φωτακι και κοσμο να περιμενει. Το ιδιο καναμε και μεις. Οταν ηρθε η σειρα μας, μια γυμνοστηθη κυρια μας παρεπεμψε στο διπλανο κτηριο.
Μετα απο 15.000 προσπαθειες βρηκαμε ενα στενο και χωθηκαμε και ξαστραβωθηκαμε. Ηταν το μερος που γυρευαμε. Τρελλαθηκαμε απο την χαρα μας.
Ο μετρ με υφος υπουργου και καρδιναλιου μαζι μας οδηγησε σ’ενα τραπεζακι σαν και αυτο που ειχαν οι 7 νανοι η και τα παιδακια του παιδικου σταθμου. Η κοιλια μας ακουμπουσε στο τραπεζι και με την αναπνοη μας το μετακινουσαμε. Οπερ και οι διπλανοι μας κοιτουσαν περιεργα και ψιθυριζαν ο ενας στον αλλον, οτι ειμαστε μενταλιστ και διαδοχος του Ουρι Γκελερ.
Η πιστα ηταν μπροστα μας στα 5.000 μετρα αλλα ευτυχως ειχα παρει μαζι μου τα κυαλια, που ειχα αγορασει απο μια πλειοδοσια του Τιτανικου και ετσι μπορουσα να βλεπω καθαρα μπροστα μου. Αν δεν ηταν και η καταραμενη η κολονα, θα εβλεπα [ντολτσε] καμπανα.
Το τραπεζι μας ηταν γωνιακο και στον διαδρομο που οδηγει στην τουαλετα, απ’οπου περασαν 760 ανθρωποι εκ των οποιων οι 750 με ταρακουνουσαν μια δεξια μια αριστερα. Μαλιστα ανησυχησα για καποιον ανθρωπο που πηγε στην τουαλετα 3 φορες και την τεταρτη αργησε να γυρισει.
Οι λουλουδουδες ηταν μπροστα μου και συνεχως τις χτυπουσα στην πλατη για να φυγουν, αλλα αυτες ξαναερχονταν και φερνανε και παρεα.
Οταν βγηκε ο καλλιτεχνης, τα μπροστινα τραπεζια σηκωθηκαν πανω στις καρεκλες για να βλεπουν καλυτερα και εγω εβλεπα τους κωλους τους. Ημουν σε μια απελπιστικη κατασταση και αναγκαστηκα να τρεχω δεξια και αριστερα με τα κυαλια κρεμασμενα στο λαιμο, οπου με πηρε χαμπαρι ο κοσμος και αρχισε να με φωναζει διαφορα οπως: καπετανιε, μπουμπουλινα, μπουρλοτιερισα κ.α.
Οταν επιτελους ειχα οπτικο πεδιο στην πιστα δεν μπορεσα να δω τον Χατζηγιαννη γιατι τον πλακωσαν οι θαμωνες με τα κινητα και βγαινανε φωτογραφιες.
Ξαφνικα απο την πολυ την ζεστη πεταξε την σχισμενη μπλουζα του η οποια ηρθε καταπανω μου. Και τοτε ειδα τον χαρο με τα ματια μου, γιατι κατι ανθρωπομορφα πλασματα αλαλαζοντας <<αερα>>, χιμηξαν επανω μου για να κανουν την μπλουζα κομματακια και να παρουν να την κανουν φυλακτο.
Στην αγρια παλη επανω, εχασα ενα σκουλαρικι του οικου Ζολωτας, δυο χρυσα δοντια βαλμενα στην Βουλγαρια, ενα καλτσον με πισινη ραφη του κατηχητικου και ενα τακουνι απο την γοβα.
Εφθασα τρεκλιζοντας στο τραπεζι σαν τον Ορεστη Μακρη με το κραγιον μου να εχει φτασει στο αυτι μου , η ψευτικη βλεφαριδα μου να κατεβει κατω απο την μυτη μου και να γινω ο Φυρερ και το ματι μου μαυρισμενο σαν απο μπουνια του Ροκι Μπαλμποα.
Ζητησαμε λογαριασμο και φυγαμε. Δεν θα ξεχασω το υφος και το γελιο του μετρ , που μας ανοιξε την πορτα της εξοδου.
Ειχαμε βγει ζωντανοι απο αυτην την επιθεση..
Ηταν μια αξεχαστη Πρωτοχρονια…

Μεσα απο την καρδια μου
<< Χαρες απου υπαρχουνε στα παραμυθια μονο
Ευχομαι να’ρθουν να σας βρουν με τον
καινουριο χρονο>>
Καλη χρονια!!!!!