Οχι, κ. Μπεγλίτη, δεν τα έφαγε μόνος του τα λεφτά ούτε τα έφαγαν τα παιδιά του στα σκάφη, στα λούσα, στο… υπερετικό προσωπικό, στα πανάκριβα διαμάντια, που πριν την αγορά τους σε κερνάει ο έμπορας σαμπάνια, στα μπουζούκια, πρώτο τραπέζι πίστα…
Ενας αγωνιστής της ζωής, συνταξιούχος μαχητής ήταν ο άνθρωπος, τη μνήμη του οποίου δε σέβεστε ούτε τώρα, που «έφυγε», ούτε βέβαια και πριν τον είχατε σεβαστεί που του ήπιατε το μεδούλι με τις μνημονιάδες σας, μαζί με όλους τους συνταξιούχους και εργαζόμενους Ελληνες.
Δεν κατάλαβαν όλοι αυτοί που μας κυβερνάν ότι καλύτερα να μη μιλάν αυτές τις ώρες και μάλιστα για έναν άνθρωπο που επέλεξε το τέλος για να αποφύγει την αρχή της εξαθλίωσης, κατηγορώντας το πολιτικό σύστημα που τον οδήγησε στην απόγνωση;
Και μην κρίνετε τους Ελληνες με βάση τους εαυτούς σας και τις τρυφηλές ζωές που κάνετε. Αλλά είναι βέβαιο ότι όσοι τα τρώνε πάλι θα βρούνε να ξαναφάνε, οπότε η αγχόνη δεν τους αγχώνει.
Οι έγκριτες αθηναϊκές εφημερίδες μάλιστα τον έβγαλαν άρρωστο βαριά, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες όπως λένε… Δεν υποβαθμίζεται το μήνυμα και ο συμβολισμός της πράξης του όσο άρρωστο και να τον βγάλουν οι ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες…
Βαριά άρρωστο είναι το πολιτικό σύστημα της χώρας και μάλιστα σύμφωνα με καλά επιβεβαιωμένες πληροφορίες…
Αλλοι πάλι με αφορμή το τραγικό περιστατικό δε θέλουν εκλογές. Ο αυτόχειρας, κ. Διαμαντοπούλου, ζήτησε δημοκρατία και όχι χούντα. Ούτε την τελευταία του επιθυμία δε σέβεστε;
Το δυστύχημα είναι ότι είτε γίνουν είτε δε γίνουν εκλογές τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν δραματική αύξηση στις αυτοκτονίες και στις απόπειρες αυτοκτονίας που αποδίδονται σε απόγνωση για οικονομικούς λόγους.
Σεβαστείτε τουλάχιστον τις ζωές των Ελλήνων, γιατί είναι χιλιάδες οι συμπολίτες μας που έχει περάσει έστω ξυστά από το μυαλό τους το ενδεχόμενο της αυτοκτονίας.
Σεβαστείτε τουλάχιστον τη μνήμη αυτού του ανθρώπου, την οικογένειά του και το συμβολισμό της.
Σεβαστείτε ότι η αυτοκτονία του ήταν μια πολιτική πράξη. Μια διαμαρτυρία που δε βρήκε άλλον τρόπο να εκφραστεί. Μια αντίδραση στην έλλειψη δημοκρατίας και ελευθερίας να διεκδικήσει τα δικαιώματα που καταβυθίστηκαν στην πολιτική τρικυμία της εποχής.
Η είδηση δεν είναι ότι αυτοκτόνησε ένας άνθρωπος, αλλά ότι αυτοκτόνησε μπροστά στο Σύνταγμα στέλνοντας ηχηρό μήνυμα και επιλέγοντας με περίσκεψη και «ελπίδα» τα τελευταία του λόγια:
«Στα παιδιά μας δεν πρέπει να αφήσουμε μια χρεοκοπημένη χώρα»…
