Εγγλεζικα cookies απο την Μαιρη 01/12/2009

Ηταν καλοκαιρινη βραδυα ονειρεμενη.
Εγω σαν αιθερια υπαρξη, ντυμενη με οτι προσταζει το Παρισι και χτενισμενη σαν σταρ της τηλεορασης [γιατι του σινεμα ειναι σε δευτερη μοιρα τωρα πια].
Απο πισω ερχοταν ο συντροφος μου, σε αποσταση ασφαλειας απο μενα γιατι πηγαιναμε σε επισημο δειπνο μιας τραπεζας.
[Καποτε το ειχα δει με την Γιαννα μπρος, και τον Θοδωρο πισω, παλι σε δειπνο που μας ειχε καλεσει η ιδια, και απο τοτε το υιοθετησα και γω.
Οχι που θα με ξεφευγε, τα χανω εγω κατι τετοια;].
Και εκει γνωρισα εναν Αγγλο ευγενη με τιτλο Σερ.
Ξερετε τι ειναι Σερ;
Οχι, οχι, δεν ηταν η μαννα του Σερραια!
Αλλο τι θα ακουσω πια!
Τον ειχε αγγιξει με το ξιφος της η Βασιλισσα Ελισσαβετ, και απο ρεμαλι της κοινωνιας εγινε Σερ!! Ειχε και εναν πυργο στο Λονδινο [αυτος μ’εκαψε παναθεματον!!].
εν ηθελε τα ξενοδοχεια ο Σερ και προτιμουσε να φιλοξενηθει σε σπιτι.
Και εγω η ηλιθια, μαζι και πανηλιθια, προσεφερθει.
Εβγαλα ολον τον Ξενιο Δια απο μεσα μου και τον ακουμπησα στα ποδια του.
15 Μερες κυριες και κυριοι!!
Ηταν αραχτος στο γκαζον και επαιζε με τον σκυλο, φορωντας τα γυαλια του οριζοντιωμενος στην ξαπλωστρα.
15 Μερες ζουσα μεσα στην κουζινα, σαν να ημουν μεταναστης σε μια απο τις ηπειρους του πλανητη μας. Και να τα μπρεκφαστ, τ’αυγα, τα μπεικον, οι μαρμελαδες, τα τοστ, οι στιμενες πορτοκαλαδες, ολα για τον Σερ!!
θυσια εγινα, χαλι και με πατουσε, τετοιον υψηλο καλεσμενο, ολοι με μακαριζαν για την τυχη μου, ενω ο ανδρας μου με φασκελωνε συνεχεια!!
Το μεσημερι ντυνομουν Τασια, Αργυρω Μπαρμπαρηγου, Βεφα Αλεξιαδου [μαζι με την κορη της και την εγγονη της] και Παρλιαρος και την εκανε ταρατσα.
Τα βραδυα τσιπουροκατασταση. Αποτελεσμα: 3 κοιλες μεσοσπονδυλου, με κατασταση, μη ανατρεψιμη.
Αληθεια ποσο τρωνε αυτοι οι Σερ, δεν μπορειτε να φανταστειτε.
Εντελει ξεκουμπιστηκε στα τσακιδια, αλλα πριν φυγει μας προσκαλεσε στον πυργο του, στο Λονδινο και μ’αφησε την καρτα του για να πηγαιναμε οπως και δηποτε τον χειμωνα, γιατι μας περιμενε…
Με χιλια ζορια επεισα τον δικο μου << να δουμε πως ειναι να μενεις σε πυργο μια φορα, που τα βλεπουμε μονο στο σινεμα;>>
Φορτωσα στις βαλιτσες τα καλιτεροτερα, μεχρι και τουαλετα Χαρμανι.
Ποιος ξερει;
Μπορει να γνωριζα και την Γκαμιλα.
Οταν φθασαμε στο Λονδινο, εβρεχε καταρακτωδως.
Σπανιο καιρικο φαινομενο για εκει.
Μπηκαμε σ’ενα μαυρο ταξι και δωσαμε την καρτα. Φτασαμε..στον ..πυργο..πρωην πυργος..προς το σεραι του καραγκιοζη.
Δηλαδη, τι περιμενεις συνηγορησα στον ανδρα μου;
Ξερεις ποσους πολεμους αντεξε αυτος ο πυργος;
Ποσες ορδες βαρβαρων;
Ποσες επιθεσεις απο τον ΙΡΑ;
Διωξαμε το ταξι και τωρα πιο δυνατα ο ουρανος εριχνε καρεκλες, οταν χτυπησα το κουδουνι.
Νταν! νταν!
Ενας γερος που εσερνε τα ποδια του ανοιξε μετα απο 5 λεπτα.
Εμοιαζε με βρυκολακα, αν και ξερω καλα οτι ο τελευταιος, πεθανε οταν ειδε τον εαυτο του στον καθρεπτη και εκανε το σταυρο του. Κρατουσε ενα καντηλιερι.
<<Τι μεγαλεια σκεφθηκα!! Θα τα λεω στις κολλητες μου και δεν θα με πιστευουν>>.
Δινουμε τα διαπιστευτηρια μας και ζηταμε τον Σερ.
<<Περιμενετε>>, απαντα και μας κλεινει την πορτα καταμουτρα.
Ξανανοιγει και μας λεει οτι ο Σερ, δεν μας θυματε!!
<<Του λεω να του υπενθυμισει πως ημαστε απο την Ελλαδα, πως τον φιλοξανησαμε 15 μερες, πως ολη την μερα ηταν αραχτος και επαιζε με τον σκυλο…>>
Ξανα μπαμ η πορτα << Μετα απο 10 λεπτα, ανοιξε σουσαμι>> Ο Μπατλερ, μας ειπε οτι ο Σερ: <<τον σκυλο λιγο τον θυμαται, εσας ομως ..οχι..Γκουντ μπαι>>
Κοιταχθηκαμε με απογνωση.
Η βροχη επεφτε ραγδαια στα κορμια μας, και μεις ειχαμε γινει υβριδικες παπιες.
Πηραμε τις ογκωδεις βαλιτσες μας με τα επισημα , επωνυμα ρουχα μας, μαζεψαμε τα κομματια μας, την αξιοπρεπεια μας και μπηκαμε σ’ενα ταξι που θα μας οδηγουσε σ’ενα ξενοδοχειο.
Στο δρομο για το ξενοδοχειο περασαμε απο το Μπινγκ Μπεν, τ’ανακτορα του Μπακιχαμ [ που ισως να γνωριζα τον ομορφο Καρολο], Τον Ταμεση, που σκεφθηκα να πεσω στα μαυρα νερα του, για να γλιτωσω απο την ντροπη, ωσπου τρυπωσαμε σ’ενα ξενοδοχεια.
Εκει μας προσφεραν τσαι και κουκις.
Βλεπετε ηταν Τι Ταιμ.
Ακομη εχω στον ουρανισκο μου αυτην την θεσπεσια, την κορυφαια γευση…

Σ’ενα μπωλ, βαζουμε
1 κουπα λυωμενο βουτυρο βιταμ,
1/2 κουπα ασπρη ζαχαρη,
1 κουπα μαυρη ζαχαρη
και τα χτυπαμε ολα μαζι.

Αφου ανακατευθουν καλα, προσθετω 2 αυγα και συνεχιζω το ανακατεμα.
Βαζω 2 1/2 κουπες αλευρι[300γρ.],
1 κουταλακι μπεικιν,
λιγο αλατι
και μια βανιλια,
και ξανα ανακατεμα.
Στην συνεχεια, ριχνω 2 κουπες σοκολατα κομμενη σε μικρα κομματακια.
[αν θελετε προσθετετε καρυδια η σταφιδες]
Μ’ενα κουταλι παιρνω την ζυμη και την βαζω σ’ενα ταψι που εχουμε βαλει λαδοκολλα.
Τα ψηνουμε στο φουρνο στους 180 για 10 λεπτα.
Η στον αερα στους 160, για 10 λεπτα.
Ειλικρινα θα τρελλαθειτε απο την γευση και ολοι θα σας θαυμαζουν!!