Την Μπαρτσελόνα δεν την συμπαθώ, το ομολογώ. Βλέποντας όμως τον χθεσινό τελικό κόντρα στην Μάντσεστερ δεν μπορώ παρά να παραδεχθώ ότι είναι …ανίκητη.
Ποτέ δεν την γούσταρα την Μπάρτσα με την οπαδική έννοια. Απολαμβάνω βέβαια το ποδόσφαιρο που παίζει αλλά δεν την έχω και στην καρδιά μου. Όχι ότι υποστηρίζω και το αντίπαλο δέος στην Ισπανία βέβαια. Ούτε η Ρεάλ είναι από τις αγαπημένες μου ομάδες αν και μια συμπάθεια στον Ζ.Μουρίνιο την έχω. Έτσι λοιπόν χθες βράδυ έκλινα υπέρ της Μάντσεστερ. Όχι ότι είμαι οπαδός της. Στο νησί πιο πολύ με την Άρσεναλ είμαι. Αλλά χθες ήμουν υπέρ του αδυνάτου. Θεωρούσα βέβαια ότι οι Άγγλοι έχουν τα φόντα να κοντράρουν τους Καταλανούς. Αλλά διεψεύστηκα οικτρά. Πως να κοντράρεις μια ομάδα όταν δεν μπορείς να της πάρεις την μπάλα? Είδα λίγες από τις ελπίδες μου να ανανεώνονται με την ισοφάριση του Ρούνεϊ αλλά εξανεμίστηκαν κι αυτές όταν είδα ποδοσφαιριστές όπως ο Βίντιτς και ο Φέρνιναντ να παθαίνουν πανικό από την πίεση των μικρόσωμων διαβόλων της Μπαρτσελόνα και να γυρίζουν όπως όπως την μπάλα στον Φαν ντε Σαρ ή να μην ξέρουν που να την δώσουν. Απογοητεύτηκε δε πλήρως όταν είδα τον Σερ Άλεξ Φέργκιοσον μετά το δεύτερο γκολ να …αράζει στην καρέκλα του μασώντας την τσίχλα του, παραιτημένος στην ουσία από τον αγώνα. Και πως να μην παραιτηθείς κόντρα σε μια ομάδα που θα όπως φαίνεται θα αποκτήσει διαστάσεις μύθου. Και δυο λόγια για τον Γκουαρντιόλα. Αν και με είναι αντιπαθής ομολογώ ότι αυτή η ομάδα είναι σε μεγάλο βαθμό δικό του δημιούργημα. Και μην βιαστεί κανείς να πει ότι με τέτοιους ποδοσφαιριστές οποιοσδήποτε προπονητής θα τα κατάφερνε γιατί θα σας υπενθυμίσω πως δεν είναι εύκολο να διατηρήσεις τις ισορροπίες μεταξύ τους, πόσο μάλλον να επιλέξεις να παίζεις ένα ποδόσφαιρο χωρίς κλασικό σέντερ φορ, με 5 μικρόσωμους μεσοεπιθετικούς που πετούν φωτιές (Βίγια, Πέδρο, Μέσι, Ινιέστα, Τσάβι), με συνεχές πρέσινγκ, βγάζοντας άχρηστη μια μετεγγραφή επιπέδου Ιμπραίμοβιτς (που πήρε τίτλο στην Μίλαν μην το ξεχνάτε) και με εμπιστοσύνη στα τμήματα υποδομής της ομάδας σου. Μια υπόκλιση και γι’ αυτόν λοιπόν.
Υ.Γ. Και κάτι τελευταίο. Τι θα γίνει με αυτούς τους σχολιαστές της ΕΡΤ ρε παιδιά? Οκ θα υπομείνω ότι δεν ξέρουν από ποδόσφαιρο και λένε ατάκες που δεν θα ξεστόμιζε ούτε 5χρονος αλλά τουλάχιστον τα ονόματα και τα πρόσωπα των παικτών για να μης τους μπερδεύετε δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυία για να τα μάθετε. Κάντε τουλάχιστον αυτό.
