Και ξαφνικά, ψάχνουμε το μνημόνιο. Όχι το 1 το αποτυχημένο, ούτε και το 3 το ερχόμενο. Το 2, αυτό που υπογράψαμε τον Φλεβάρη. Αυτό που έφερε τους μισθούς στα 400 ευρώ, και που καταργεί όλα όσα εργασιακά γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Το είδατε κάπου;
Γιατί εγώ όσο κι εάν ψάχνω τις τελευταίες 15 μέρες στα δελτία ειδήσεων δεν το βρίσκω. Βρίσκω όλα τα υπόλοιπα, όπως διαφθορά στο δημόσιο, λαθρομετανάστες, , εγκληματικότητα, αλλά μνημόνιο δεν βλέπω. Λες και δεν υπογράφτηκε, ένα πράγμα. Ή λες και δεν ήταν μόλις πριν από ένα μήνα που έγινε αυτό, αλλά πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, και το έχουμε ξεπεράσει. Και οι “Τροικανοί”; Που είναι αυτά τα παιδιά, που τόσο δύσκολο αγώνα έχουν δώσει για να σώσουν την πατρίδα μας; Σαν να έδωσε κάποιος εντολή ρε παιδί μου, σε αυτούς τους φάρους ενημέρωσης, τους τηλεοπτικούς σταθμούς, και να τους έβγαλαν απο την θεματολογία των δελτίων. Όχι βέβαια οτι υπαινίσομαι κάτι τέτοιο. Προς Θεού, ένα μηνα πριν από τις εκλογές δε γίνονται τέτοια πράγματα. Και βέβαια όταν δεν ακούς και δε βλέπεις τίποτα για το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση σου πριν από λίγο καιρό πως να ακούσεις γι αυτό που θα υπογράψει σε λίγο καιρό; Τον Ιούνιο κατά πως φαίνεται, και κατά πως ακούγεται θα είναι πολύ σκληρότερο από το …λίγο μεγαλύτερο “αδελφάκι” του. Α, όλα κι όλα. Στην Ελλάδα από …σειρά ξερουμε. Ενα, ενα, τα μνημόνια!
